Inhalige banken. Zijn de banken slim of zijn wij gek?

Banken hebben steeds meer zelf-service diensten. Geldstortautomaten moeten dure mankracht vervangen, maar als deze door een computerstoring minder bijschreven dan ze binnenkrijgen, geeft de bank niet thuis en mag de consument dubbel de rekening betalen.

Ik begin steeds meer een hekel aan de banken te krijgen. Eerst storten ze met hun hebberige gedrag de hele wereld in een diepe economische crisis en nu proberen ze ook via de geldautomaten geld van mensen te stelen. De afgelopen tijd regende het klachten van klanten van de ING, die geld hebben gestort, maar vervolgens een bonnetje met een veel lager bedrag kregen. Klagen bij de balie hielp vaak niet, want je kunt het geld wel tien keer geteld hebben, maar je hebt geen bewijs. Verschillende mensen raakten op deze manier honderden euro’s kwijt.

De banken kunnen zich uiteraard gemakkelijk achter de techniek verschuilen. Veel keus heb je echter niet, want ABN Amro stuurt je zelfs voor bedragen van tienduizend euro naar een stortingsautomaat. Hun medewerkers doen liever andere dingen dan geld tellen. Acceptgiro’s verwerken laten ze ook liever aan jou over, want telebankieren bespaart ze tijd en geld. Het gekke is dat we voor het telebankieren ook moeten betalen. Het lijkt er dus op dat we betalen omdat we bereid zijn de bank werk uit handen te nemen. Soms denk ik: bekijken jullie het maar, ik ga niet alles zelf in de computer invoeren. Dan rijd ik even langs de bank en dump ik een stapeltje acceptgiro’s in hun brievenbus. Een soort stil protest van een verder machteloze burger.