Israëls nieuwe 'regering tegen vrede'

Zoals verwacht heeft de Israëlische premier Netanyahu over rechts een nieuwe regering gevormd. Het werd nog even spannend toen minister van Buitenlandse Zaken Lieberman maandag aankondigde dat hij aftreedt en dat zijn partij Yisrael Beiteinu geen deel zal uitmaken van de nieuwe regering. Daardoor viel Netanyahu’s coalitie-in-wording terug op de kleinst mogelijke meerderheid van 61 zetels (de Knesset heeft 120 zetels).

Tegen Palestina, tegen twee staten De Likud-partij van premier Netanyahu is fel gekant tegen een Palestijnse staat en dus tegen de twee-statenoplossing. Twee andere coalitiepartners, de orthodoxe Shas-partij en Kulanu, wijzen ook een onafhankelijke Palestijnse staat af. De positie ter zake van United Torah Judaism, een andere orthodoxe partij, is niet eenduidig.

Des te duidelijker is de opstelling van de vijfde coalitiepartner: de Habayit Hayehudi partij van Naftali Bennet. Bennet is de meest rabiate tegenstander van een Palestijnse staat. Zijn partij wil 60% van de Palestijnse gebieden annexeren. De Palestijnen mogen van hem in een handvol enclaves wegkwijnen. Apartheid heette dat in Zuid-Afrika.

Geen partner voor vrede We mogen dan ook niet naïef zijn: net als de vorige is de nieuwe regering-Netanyahu geen partner voor vrede. Niet voor de Palestijnen en evenmin voor de internationale gemeenschap. Voor de Nederlandse regering kan en mag zij ook geen partner zijn voor nog meer bilaterale samenwerking.

Ik roep het kabinet dan ook op om de heilloze verdieping en verbreding van de samenwerking met Israël onmiddellijk te bevriezen. Door de regering-Netanyahu zo innig te omhelzen, worden wij moreel medeverantwoordelijk voor Israëls bezetting en raken wij betrokken bij ernstige schendingen van het recht die de regering-Netanyahu pleegt om die bezetting te kunnen handhaven.

Israëlische militairen over Gaza-conflict 2014 Meer nog dan de vorige dreigt de nieuwe regering-Netanyahu de democratische ruimte van mensenrechten- en vredesorganisaties in Israël in te perken. We moeten vrezen dat Netanyahu en consorten vooral één organisatie op de korrel zullen nemen, die deze week wereldwijd aandacht trok: Breaking the Silence.

Breaking the Silence is een initiatief van Israëlische oud-soldaten die campagne voeren tegen de gewelddadige bezetting. Deze week heeft Breaking the Silence een rapport gepubliceerd met meer dan 60 getuigenissen van Israëlische soldaten en officieren die afgelopen zomer hebben deelgenomen aan de verwoestende Israëlische aanval op Gaza.

Dat rapport heeft wereldwijd veel aandacht gekregen. De Guardian, de Washington Post en CNN hebben erover bericht. In Nederland hebben onder meer NRC, nrc.next, Trouw en Nieuwsuur er aandacht aan besteed.

De militaire doctrine zaait dood en verderf Heel wat getuigenissen wijzen op onbehoorlijk en zelfs wreed gedrag van individuele militairen. Maar van groter belang is dat zij de onderliggende militaire doctrine ontmaskeren die het Israëlische leger de afgelopen jaren in toenemende mate heeft gehanteerd.

Meer dan 2.200 Palestijnen heeft het leger in de zomer van 2014 in Gaza gedood. Bijna 1.500 van hen waren burgers, onder wie 550 kinderen. Ruim 18.000 Palestijnse huizen heeft het leger verwoest. Deze immense menselijke en fysieke schade is het directe resultaat van een aangescherpte doctrine van het Israëlische leger die de levens van Palestijnse burgers ondergeschikt maakt aan de veiligheid van Israëlische soldaten en die tot doel heeft de Palestijnen te ontwrichten en te breken.

Afgelopen zomer was het mantra van Israëlische woordvoerders en politici dat alles is gedaan om schade aan burgers en civiele objecten te voorkomen. Ook in Nederland heeft menigeen dat beweerd. Uit de getuigenissen die Breaking the Silence naar buiten heeft gebracht, blijkt hoe verwrongen en onwaarachtig deze beweringen waren – die schade was juist ingecalculeerd en werd zelfs geforceerd.

Het Israëlische leger is een instrument van de politiek en handelt op bevel van de Israëlische regering. De liberale Israëlische krant Haaretz roept er daarom toe op dat onderzoeken naar het geweld in Gaza ook en vooral op politici te richten die verantwoordelijk zijn voor de doctrine die het Israëlische leger heeft toegepast:

An external probe must be launched that examines every level of official involved, and especially the elected politicians, because they’re the ones who bear responsibility for the policy that was implemented.