Je zult maar drempelvrees hebben

Hedenochtend in de bus was er verwondering over de wegwerkzaamheden. Doorgaans houden wegwerkzaamheden in dat er nog meer drempels komen en mijn busreizen langer zullen duren en er per definitie niet fijner op worden, in tegendeel. De schok van een drempel voel ik liever niet, zeker niet als een buschauffeur met veel enthousiasme het gaspedaal indrukt of als ik met een volle blaas nog een half uurtje moet rijden.

Over drempels kan ik heel kort zijn, ik begrijp ze niet. Ik bedoel, ik begrijp de meerwaarde van een drempel wel, immers noopt het de automobilist om op zijn remmen te trappen en dus heeft dat een effect op de snelheid van de automobilist. Tot zo ver begrijp ik het drempelgebruik. Maar waarom zijn zij noodzakelijk? Waarom moeten ze met zo veel zijn? Komt het omdat we in Nederland een tekort hebben aan bergen en moet er gecompenseerd worden? Ik heb alleen mijn eigen antwoorden op deze vragen. Wat dat betreft ben ik een leek, onverstandig en misschien heb ik weinig kaas gegeten van de stedelijke infrastructuur die potsierlijk grossiert in het bouwen van drempels.

Een drempel is noodzakelijk omdat de automobilist zich niet aan de toegestane snelheid kan houden. Er zijn veel drempels zodat er minder ongelukken gebeuren en bestuurders van gemotoriseerde voertuigen nog trager gaan rijden. De ophoging van de weg is dus een les. Een les om de automobilist stil te laten staan bij de snelheid die gereden mag worden. De liniaal op de vingers. De hoek met de ezelsoren. Je mag niet te snel in een woonwijk.

Ik ben het daar wel mee eens. Je hoeft geen 60 kilometer per uur in een woonwijk, dorpskern of de bebouwde kom te rijden, er is geen meerwaarde. Je moet harder op de rem staan als je een bocht om moet en dat verbruikt weer meer benzine. Bovendien zie je overstekend wild niet, de katten, honden, vogels, kinderen, oude van dagen en de pubers met hoofdtelefoontjes. Als je ze al ziet, probeer dan maar eens tijdig op je rem te trappen.

Toch vraag ik me, terwijl mijn ruggenwervel de klap van een drempel opvangt af, of een dergelijk obstakel noodzakelijk is. De aanleg van een dergelijk ding alleen al, kost tijd, geld en irritatie, de omleidingen via andere wegen met nog meer drempels dwingen de bestuurders tot meer haast. Irritatie leidt tot frustratie en frustratie achter het stuur… nu ja ach.

Of ik een idee heb over het terugbrengen van het drempelgebruik?

Slogans via rijkswege: 70 in de bebouwde kom is poging tot doodslag? Ik zie het al voor me, de borden met zinnen die overeenkomen met de waarschuwingen op een doos sigaretten, nee dat lijkt me niet echt een goed plan.

Fikse boetes voor hardrijders, misschien, rijontzeggingen? Daarvoor moeten we wel meer blauw op straat hebben, hetgeen me niet bevorderlijk lijkt voor de gezelligheid op straat. Immers de agent zal zelf na vier maanden drempel spelen, een drempel ervaren om naar zijn werk te gaan. Zulks is niet wenselijk.

De auto’s aanpassen? Die van mijn de dorpsbakker kan zichzelf inmiddels achteruit inparkeren ondertussen laat hij weten -via zijn smartphone- dat hij aanwezig is op de plaats van bestemming. Is dat iets? De auto aanpassen, een kast buiten de gemeente, in de gemeente die een auto aanstuurt niet harder te gaan dan 30, 50 of 80? Technisch moet dat een peulenschil zijn. Een Europese aanbesteding tegen de verkeersdoden en het terugbrengen van rugletsel dankzij herhaaldelijke schoktherapie.

Au! Dat was er weer één. Potver ik moet nog plassen ook.