John Deere

Tijdens zijn optreden op Pinkpop droeg zanger Seasick Steve een petje met daarop de tekst ‘John Deere’. Noem het een gebrek van mijn kant, maar tot enkele maanden geleden had ik nog nooit van ene John Deere gehoord. Het was Sam uit 3 havo die mij onlangs op een aangename manier attendeerde op deze geweldenaar en wat deze man tot nu toe voor de mensheid heeft betekend.

Zo vertelde Sam me, nadat hij zijn verbolgenheid over mijn onkunde met betrekking tot het fenomeen John Deere te boven was, dat Deere voor hem een held is en een icoon op het gebied van de ontwikkeling van tractoren en landbouwmachines. Zo bedacht en ontwikkelde hij onder andere de stalen zelfreinigende ploeg en ontleende hij zijn merknaam aan vele series tractoren. Naast deze apparaten staat het bedrijf bekend om de ontwikkeling van maïs-hakselaars, veldspuiten en grasmaaiers. Allemaal informatie die ik nog niet wist en waar ik aan moest denken tijdens het optreden van Seasick Steve.

Het was tijdens de lessen beeldende vorming, waar de 3 havo-klassen aan de hand van een zelfgekozen thema een vrij werkstuk mochten maken met diverse materialen waarin ook nog eens diverse 3D-effecten verwerkt zouden gaan worden. Sam was geen creatief talent, althans dat maakte hij mij maar vooral zichzelf telkens wijs tijdens de lessen. Ik probeerde hem geregeld aan te moedigen en te motiveren, wanneer hij weer eens verlegen zat om ideeën en zijn negativisme de boventoon voerde. Terwijl andere leerlingen de schetsfase al voorbij waren, zat hij nog wiebelend en tobbend met een leeg vel voor zich. Bij elke aanzet tot ideeën van mijn kant bleef het stil of trok hij zijn schouders op. De laatste pedagogische strohalm die ik Sam aanbood was dat hij op zijn telefoon Google om hulp mocht vragen.

Op een gegeven moment kwam een lachende Sam in stevige pas op mijn lessenaar aangelopen. “Meneer, mag ik mijn werkstuk maken over John Deere?” Aan zijn enthousiasme merkte ik dat hij bij zichzelf de spijker op de kop had geslagen in zijn zoektocht naar een geschikt onderwerp voor het werkstuk. Vanwege mijn onkunde op het gebied van de beste man, gaf hij me eerst tekst en uitleg hierover. Wie was ik om hem eventueel tegen te houden in zijn enthousiasme omtrent deze verrassende themakeuze?

De lessen die volgden bleken voor Sam vervolgens een aaneenschakeling van persoonlijke en creatieve successen. Het zelfgekozen thema bleek voor hem een gouden zet te zijn. Waar sommige klasgenoten opkeken van zijn plotselinge enthousiasme, opmerkelijke thema en opvallende werklust, stoorde Sam zich nergens aan en zette hij koers richting een origineel en goed gemaakt werkstuk. Hij leek zichzelf te hebben gevonden op creatief gebied en van twijfel, schroom en onzekerheid was geen sprake meer. Het deed mij goed en ik zag het stiekem niet alleen als een triomftocht voor Sam zelf, maar ook voor de autonomie die ik de leerlingen had geboden tijdens de uitwerking van deze opdracht.

Samen besloten we nog dat het wel een tof plan zou zijn om van groen papier gekrulde grasstroken te maken en de getekende machines op te hogen door middel van 3D-blokjes. Nadat het werkstuk gereed was en hij zijn hoogste cijfer ooit voor mijn vak behaald had, kwam hij me enkele dagen later met pretoogjes vertellen dat het werkstuk een prominente plek in de woonkamer had gekregen. Ik prees zijn doorzettingsvermogen en zei dat hij trots mag zijn op zijn ontwikkeling. “Ik heb nu ook opeens veel meer zin om naar de les te komen en ben al benieuwd naar de volgende opdracht”, zei Sam, de leerling die voorheen niet vooruit te branden was en geheel ten onrechte bleef hangen in zijn kan-ik-niet-houding. “Dat vind ik fijn om te horen, Sam, maar ik heb ook iets van jou geleerd”, gaf ik hem terug. En inderdaad, zonder het enthousiasme rondom zijn grote held, had ik nooit geweten wie er schuilgaat achter de naam op het petje van Seasick Steve.