Joop-debat: Schaf de bestaande homovoorlichting op scholen af!

Michèl Tromp, raadslid VVD Amsterdam Nieuw-West, vindt het een slechte zaak dat er op scholen speciale voorlichting wordt gegeven over homo’s. Homo’s moeten volgens hem vooral als normaal in plaats van speciaal worden gepresenteerd, schrijft hij in onderstaande bijdrage. Tromp gaat er over in debat met Vera Bergkamp, directeur van het COC.

Tijdens de Gay Pride liet het COC vliegtuigjes rondvliegen met de tekst “Voorlichting op alle scholen”. Prima, maar denk goed na over de vorm! Wat waren we uitgelaten, destijds in 1979 als leerlingen uit klas 2: een heuse brandweerman, de vader van een klasgenootje, kwam langs en toonde in zijn brandweerpak wat hij zoal deed. Het maakte diepe indruk op mij. Wat een speciale dag! Deze man moest toch wel erg speciaal zijn.

Precies om die reden zou ik willen pleiten bij GLBT-belangenorganisaties als het COC om niet meer langs scholen te gaan. Je maakt het in mijn ogen namelijk veel te speciaal dat iemand homo is. De leraar of lerares voor de klas moet het toch aankondigen wat die ogenschijnlijk zeer normale man of vrouw die daar in de deuropening staat, toch zo bijzonder maakt: “Jongens en meisjes, vandaag hebben we een gast. Ik wil jullie graag voorstellen aan Pieter en Pieter is homo…”. Dat maakt het allemaal wel heel speciaal: als er iemand helemaal voor naar school komt?

Het lijkt mij zinvoller als, desnoods met dwang, in taallesboeken ook enkele verhalen worden opgenomen waarin min of meer plompverloren het thema homoseksualiteit aan de orde komt. Veel taallessen beginnen op de lagere school met een thematisch hoofdverhaal. Dergelijke verhalen zijn soms aanleiding voor een discussie in de klas. Wat zou het mooi zijn als er een verhaal in het lesboek komt te staan met de openingszin dat ‘Anneke en Joke met moeite hun zoontje Lex in bedwang konden houden omdat hij aan de overkant van de straat zijn vader Robert met zijn Marokkaanse vriend Nordin al zag aankomen lopen.’

Verder moet uit de tekst die daarop volgt wel blijken dat deze vijf mensen heel normale dingen doen: ze drinken een kopje thee met een koekje of gaan naar een dierentuin. Kortom: het gaat om twee heel normale ouders, waarbij ‘toevallig’ de partner van de moeder een andere vrouw is. Door een verhaal met een dergelijk thema enkele keren te laten terugkomen, wordt men er zelfs vaker mee geconfronteerd dan dat er een of twee keer iemand bij de scholen langsgaat.

Ik kan niet genoeg benadrukken dat ik zichtbaarheid wel broodnodig acht. Hoe ontzettend nodig, blijkt wel uit het volgende. Ik ben zelf donor en heb biologisch gezien dus kinderen. Ik zie deze kinderen regelmatig. Laatst vertelde één van de moeders mij dat haar zoontje had gezegd dat “homo’s maar vies waren”. Toen zij daarop vertelde dat hij dat maar niet meer moest zeggen omdat zijn moeders én zijn vader óók homo zijn, werd het ventje stil en moest hij toch even diep denken: als deze aardige mensen homo zijn, waarom leerde hij op het schoolplein dan dat homo’s vies zijn? Echte acceptatie valt of staat met een ‘normale’ behandeling van homoseksualiteit in het onderwijs. Ik roep hierbij de uitgevers van de schoolboeken, belangenorganisaties als het COC en scholen op om de aangepaste taallesboeken zo snel mogelijk in gebruik te nemen!

Michèl Tromp Raadslid VVD Amsterdam Nieuw-West