Kabinetsbeleid leidt tot wantoestanden

Het nieuwe beleid van CVZ (College voor Zorgverzekeringen) waarbij apothekers 5 euro per medicijn vragen aan mensen zonder verblijfsvergunning, leidt tot wantoestanden.

Een ernstig zieke man, afkomstig uit Guinee, die behandeld wordt voor HIV en psychische problemen, kreeg van zijn apotheek in Amsterdam te horen dat hij zijn medicatie alleen mee krijgt als hij vijf euro per medicijn betaalt. In totaal kwam het neer op vijftien euro.

Zoals veel uitgeprocedeerde asielzoekers heeft hij geen inkomen en kan hij deze eigen bijdrage  niet betalen. Het blijft een raadsel waarom de CVZ denkt dat mensen zonder verblijfsvergunning deze kosten wel zouden kunnen betalen.

De afgelopen week hebben we bijna iedere dag mensen zonder  verblijfsvergunning bij het ASKV Steunpunt Vluchtelingen gehad die hun  medicatie niet meer kunnen betalen. Veel daarvan hebben psychische  klachten die zullen verergeren als ze hun medicatie niet meer krijgen.  Dit zal uiteindelijk leiden tot meer crisesopnames in psychische  instellingen en ziekenhuizen, meer persoonlijk leed, risico’s voor de  persoon zelf en zijn omgeving, en meer kosten. Wie wint hier nu mee?

Een argeloze lezer zou verwachten dat het CVZ haar budget gigantisch heeft overschreden en zich gedwongen voelt tot drastische maatregelen. Het tegenovergestelde is het geval.

In het laatste jaarverslag, waarin deze maatregel wordt aangekondigd, staat dat de de zorgkosten in 2012 dus 625.000 euro lager zijn dan in 2011. De begroting 2012 is met 2.574.000 euro onderschreden. Een begroting in de zorg die wordt onderschreden is uniek. Deze unieke situatie bestaat omdat veel mensen zonder verblijfsvergunning de weg naar de medische zorg niet weten te vinden, ze zijn bang opgepakt te worden en denken dat ze nergens recht op hebben. Ook veel zorgverleners weten niet van de regelingen voor ‘onverzekerbare vreemdelingen’. In het verslag van de CVZ staat echter:

Onverzekerbare vreemdelingen zijn vaak bekend met het bestaan van de ‘Regeling Financiering Zorg’ onverzekerbare vreemdelingen.”

Dit noopt tot wijzigingen in het beleid. In plaats van er verheugd over te zijn, dat steeds meer mensen zonder verblijfsvergunning de rechten die de overheid heeft vastgelegd ook daadwerkelijk gebruiken, moet de weg maar snel weer afgesloten worden. 45,2% van de farmaciekosten gaat naar de regio Amsterdam, waar hard gewerkt is aan het bekend maken van de rechten van mensen zonder verblijfsvergunning. Het ASKV Steunpunt Vluchtelingen kan alleen een korte periode voor haar cliënten deze kosten vergoeden, wij zijn helaas geen rijke organisatie waarvan de begroting met 2.574.000 euro wordt onderschreden.

Het recht op medisch noodzakelijke zorg, ook voor mensen zonder verblijfsvergunning, heeft Nederland altijd in stand gehouden, mede door internationale en nationale wetgeving. Het recht op medisch noodzakelijke zorg voor vreemdelingen is vastgelegd in de Vreemdelingenwet 2000 en in het Internationale Verdrag inzake Economische, Sociale en Culturele Rechten dat is geratificeerd door de Nederlandse regering. Dit recht wordt nu wel erg uitgehold en leidt tot wantoestanden waarvan je toch mag hopen dat de makers van deze regelgeving ze niet gewild hebben.