Kernenergie terug in de race

Het pleidooi voor kernenergie wint weer aan kracht. Hernieuwbare energiebronnen als zonnepanelen en windmolens worden kritisch tegen de meetlat van de eeuwigheid gehouden. Met hun relatief korte levensduur van 30 of 40 jaar en de energie die het kost om ze te produceren lijkt de netto-opbrengst ook geen definitieve oplossing voor het energievraagstuk.

Vandaag in de Volkskrant een pleidooi van Maarten Boudry en Jan Deschoolmeester om naast het innoveren van zon en windtechnologie ook naar andere technologieën te kijken waaronder kernenergie. Kern van hun betoog. “Net zoals we nu koortsachtig zoeken naar een coronavaccin moeten we ook de zoektocht naar nieuwe technologieën versnellen.”

Deschoolmeester en Boudry zijn ecomodernisten. Dat is een stroming binnen (sommige zeggen buiten) de milieubeweging die van mening zijn dat technologie wel degelijk een oplossing kan bieden voor milieuproblemen. We hoeven niet terug naar de natuur maar moeten denken in oplossingen die technische innovaties ons bieden.

Als Tesla-rijdende klimaatgek met afwasmachine en breedbeeld-TV gevoed door zonnepanelen en een CO2-neutrale verwarmingsinstallatie (helaas nog pellet kachel) ben ik waarschijnlijk ook een ecomodernist. De groene kousenkerk trekt mij minder dan het logische denken van ecomodernisten over hoe we de wereldproblemen moeten oplossen.

Jarenlang is die zoektocht tegengehouden door de bedrijven die belang hadden in de fossiele industrie. Oliemaatschappijen, autofabrikanten en zelfs elektriciteitsmaatschappijen bleven investeren in kolen-, olie- en gascentrales. De snelheid waarmee zonnepanelen nu jaarlijks worden verbeterd is ongelooflijk in vergelijking tot de tweede helft van de vorige eeuw, maar het is nog lang niet genoeg. Zaken als thorium en kernfusie zouden op veel kortere termijn ook een oplossing kunnen bieden voor het energieprobleem. Maar er is weinig haast, de bestaande belangen zijn te groot.

Ik voel me wel aangetrokken door een stroming die door zowel links als rechts wordt bestookt. Maar met technologie alleen lossen we natuurlijk niet de kern van het probleem op. Namelijk dat we de aarde naar de klote hebben geholpen en we alleen kunnen overleven als we er spaarzamer mee omgaan.

Een minuut voor twaalf: minder, minder, minder