Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Kinderpardon is de minst slechte oplossing

  •  
20-08-2017
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
dijkhoff
Dijkhoff had het belang van de kinderen voor ogen moeten stellen
Op papier zag het er prachtig uit: het kinderpardon zou een oplossing brengen voor kinderen van asielzoekers en andere vreemdelingen die al lang in Nederland zijn, maar na jaren van procedures nog steeds in onzekerheid verkeren over hun toekomst.
Om te voorkomen dat hier gewortelde kinderen in hun ontwikkeling worden geschaad, moest er een regeling komen die ervoor zorgt dat zij onder bepaalde voorwaarden toch mogen blijven. De kracht van het kinderpardon was dat het belang van kinderen voorop werd gesteld. Voor honderden kinderen bleek het kinderpardon – en de daaruit voortvloeiende permanente regeling – inderdaad een prachtmaatregel. Een veel grotere groep viel buiten de boot.
Nog steeds klinken er verhalen van kinderen en hun ouders die na vele jaren moeten vertrekken. Meestal is daarbij het bureaucratische argument doorslaggevend dat de kinderen en hun ouders niet onafgebroken in het zicht van de instanties waren. Dit voorjaar sprak een meerderheid in de Tweede Kamer uit dat de regeling moet worden uitgebreid. Dit onderstreept dat er nog geen echte oplossing gevonden is voor kinderen die in Nederland geworteld zijn.
Afgelopen maandag werd Armina Hambartsjumian uitgezet naar Armenië. Ooit had ze dat land achter zich gelaten en was ze naar Rusland vertrokken, waar ze twee kinderen kreeg, met wie ze negen jaar geleden in Nederland belandde. Haar zoon en dochter zijn 12 en 11 jaar oud. Het gezin is uitgeprocedeerd. Armina is uitgezet, maar haar kinderen zijn nog in Nederland: de moeder weigerde te vertellen waar ze zijn. Protesten van klas- en kerkgenoten, hulporganisaties, de burgemeester en vele anderen weerhielden staatssecretaris Dijkhoff er niet van de moeder zonder haar kinderen uit te zetten.
Verantwoordelijkheid nemen Zeker, door haar weigering te vertellen waar haar kinderen verblijven, draagt ook de moeder enige verantwoordelijkheid voor het feit dat zij nu van haar kinderen gescheiden is. Maar dat ontslaat Dijkhoff er niet van zijn eigen verantwoordelijkheid te nemen. Daarbij had hij het uitgangspunt van het kinderpardon voor ogen moeten stellen: het belang van de kinderen.
Dat had hij kunnen doen door gebruik te maken van zijn discretionaire bevoegdheid, waarbij zijn eigen hart en geweten leidend zijn. Maar het minste wat hij had moeten doen was – hangende de kabinetsformatie, waar uitbreiding van het kinderpardon zonder twijfel een gespreksonderwerp is – meer tijd nemen. Dat zou misschien alsnog tot de uitzetting van het hele gezin hebben kunnen leiden. Maar hij had dan tenminste de schande – waar ook de moeder verantwoordelijkheid in draagt – voorkomen van twee kinderen die zeer angstige en onzekere tijden doormaken.
Dit artikel verscheen eerder bij Trouw
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.