Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Knuffelhormoon, kun je daar nog iets anders mee?

  •  
21-12-2012
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
RTEmagicC_ReisgezelIvanWolffers.jpg
Iedere dag een gezond weetje. Vandaag: Oxytocine maakt knuffelig maar helpt het ook tegen trauma's?
Ivan Wolffers schrijft elke dag een gezond weetje, gebaseerd op onderzoeken met merkwaardige en soms ongelofelijke uitkomsten. Door de weetjes van Wolffers leer je van alles over bijvoorbeeld verschillende ziektes, medicijngebruik en gezond afvallen, maar ook over de vaak komische verschillen tussen mannen en vrouwen.
Oxytocine, het nieuwe wonderhormoon. Toen ik nog op de dokters-hbs zat leerden wij studenten dat het was om de bevalling op gang te brengen en dan zette het hormoon ook nog even de melkkraan aan. Inmiddels weten we dat oxytocine ervoor zorgt dat we lief zijn voor elkaar – ook mannen. Het speelt een belangrijke rol gedurende de periode dat we verliefd zijn, maar het oxytocine is ook verhoogd als je hond je al lief aankijkt.
De populaire naam voor het hormoon is knuffelhormoon geworden en natuurlijk zijn er producenten van geneesmiddelen die geprobeerd hebben het hormoon ook te gelde te maken. Bijvoorbeeld in een spray. En als zo’n spray er is, wat kan je er dan allemaal mee doen? Onderzoekje, onderzoekje, onderzoekje.
Kan oxytocine een rol spelen bij het herstellen van trauma´s? Behandeling van trauma’s bestaat immers voor een belangrijk deel uit het je uiten erover, om het zo te verwerken. Het vele malen doormaken, tot je tenslotte de baas bent over je eigen verhaal. Dat gebeurt vaak in groep sessies. De vraag is nu of mensen onder invloed van oxytocine gemakkelijker over die trauma’s vertellen. En ja hoor, zeggen de onderzoekers : het kan vast wel een rol spelen.
60 mannen werden geïnterviewd over hun persoonlijke eigenschappen. Daarna moesten ze 45 minuten wachten. In die tijd kregen ze een film te zien over vriendschap. Vervolgens moesten ze aan iets vervelends denken en daarna moesten ze een verhaaltje erover schrijven. Ze moesten een cijfer geven aan de negatieve emotionaliteit van die gebeurtenis en zeggen of ze dat met een ander willen delen. Twee onafhankelijke juryleden keken naar die papers.
Het oordeel? De mannen schreven door de oxytocine niet meer over die vervelende gebeurtenis, maar ze gaven aan wel bereid te zijn er met anderen over te praten. Mijn oordeel? Ik ben alleen maar iemand die zo’n onderzoek leest en dan denkt: zal wel. Het overtuigt mij niet erg. Wie is de sponsor is altijd mijn eerste vraag, maar daar ben ik niet achter gekomen. Tweede vraag: houden de onderzoekers als ze niet gesponsord worden zichzelf niet erg voor de gek als ze zeggen dat dit baanbrekend onderzoek is?
Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Het vorige weetje: Laat pesten sporen na in onze genen?
Het meest recente boek van Ivan Wolffers is: Reisgezel

Meer over:

opinie, leven
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.