Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Je krijgt bij de huisarts geen abortuspil, maar we zingen wel het Wilhelmus

  •  
02-11-2017
  •  
leestijd 4 minuten
  •  
7043867307_9145ab1dbb_k (1)
Het kabinet offert graag die pil op voor vlotte conservatieve samenwerking
Hoe is het mogelijk dat het eerste dat het nieuwe kabinet zo ongeveer doet, gebruik van de abortuspil door de huisarts onmogelijk maken? Het gaat om mifepriston, een veilig en effectief middel om een abortus te doen – dat de controle over het wel of niet kinderen krijgen dichter bij vrouwen brengt. Die vier mannen die maanden lang hebben zitten neuzelen over alles wat er mogelijk kan gebeuren in ons land, wilden waarschijnlijk een duidelijk signaal afgeven: wij zijn een nationalistisch en christelijk land. Jullie zingen het Wilhelmus en je krijgt bij de huisarts geen abortuspil. Symboolpolitiek en een bijkomende boodschap die daarmee wordt overgebracht: vrouwenproblemen boeien ons niet zo, wij offeren graag die pil op voor vlotte conservatieve samenwerking.
Zoiets komt voor mij toch wat onverwacht. Die abortuspil heeft al zo’n lange geschiedenis.
Al sinds het middel in 1988 ontwikkeld werd is mifepriston aanleiding voor twisten tussen feministen en medische deskundigen enerzijds, en orthodoxe gelovigen en de politici die hun stemmen nodig hebben aan de andere kant. Ik plaats hier in aangepaste vorm de tekst die al in de jaren 90 van de vorige eeuw in mijn boek Medicijnen stond, en om de twee jaar werd aangepast. Het gaat over de rituele dans die over de hoofden van vrouwen heen gaat.
In Frankrijk werd mifepriston voor het eerst in 1988 gebruikt en al snel was het daar het middel van de eerste keus om een abortus op te wekken. Gebaseerd op de gegevens van meer dan 200.000 vrouwen die het middel gebruikten, bleek het veiliger en minder zwaar dan de methoden die voorheen werden gebruikt. Na Frankrijk volgden Engeland, Zweden en China. Daarna begon de introductie echter te haperen. In Nederland werd het in die tijd overigens niet geregistreerd omdat men vond dat er in Nederland veilige abortussen gemakkelijk toegankelijk waren en het duurde tot 1998 voordat het uiteindelijk toch gebeurde.
Al snel  na 1988 waren er religieuze groepen die vonden dat het middel verboden moest worden en fabrikant Roussel werd ineens voorzichtig met het registreren in andere landen. De ontdekker van mifepriston, professor Beaulieu, beschuldigde Roussel in een interview met de New York Times (augustus 1990) ervan de wereldwijde marketing te blokkeren. Roussel was in veel landen niet eens met de aanvraagprocedure om vergunning voor mifepriston te krijgen begonnen, bang als het bedrijf was voor reacties van anti-abortusgroepen in de Verenigde Staten. Dat terwijl ze er wel het patent op hielden en het voor andere producenten dus onmogelijk was het te maken.
Feministische groepen voerden actie. De burgemeesters van de grote Amerikaanse steden zetten zich in voor het op de markt brengen van mifepriston. Het leek de producent Roussel allemaal weinig te doen. Er moest zelfs gedreigd worden met hoorzittingen waar de producent zich zou moeten verantwoorden, zodat men eventueel het octrooi zou kunnen afnemen. In een redactioneel hoofdcommentaar in het New England Journal of Medicine uit 1992 werd van een nationale schande gesproken ‘omdat vrouwen een middel onthouden wordt dat een chirurgische abortieve ingreep kan voorkomen (voor de ongelovigen: N Engl J Med 1992; 327:1088, lees het maar, 25 jaar geleden). Inmiddels had de producent besloten een licentie te geven aan een non-profit-organisatie die dan mifepriston in de Verenigde Staten op de markt kon brengen en de Federal Drug Agency (FDA) had toegezegd het middel snel te zullen beoordelen. De Amerikaanse geneesmiddelenautoriteiten hebben in juli 1996 mifepriston goedgekeurd als veilig en effectief middel voor zwangerschapsafbreking binnen 49 dagen. In juni 1998 heeft de door republikeinen gedomineerde senaat er echter toe besloten om elk onderzoek met geneesmiddelen of chemische substanties die abortus oproepen te verbieden.
In Nederland spiegelen de christelijke partijen voor wat betreft hun politieke opstelling zich graag aan de Amerikaanse politiek en je kunt vaak vrij makkelijk voorspellen wat er een half jaar nadat iets in de VS een issue wordt, aan de babbeltafels van de televisie zal worden besproken. En ja, als er twee christelijke partijen deelnemen aan de vorming van een regering dan weet je wat er ook in ons land zal gebeuren.
Zoals bij elk medicijn zijn er ook risico’s verboden aan het gebruik van mifepristol. Daarbij bedoel ik voor de vrouw omdat zij degene is die beslist over het krijgen van kinderen. Daar heeft in een seculiere staat niemand anders mee te maken. Als je denkt dat het niet zo is, moet je in een land gaan wonen waar men er niet goed in is geslaagd kerk en staat van elkaar te scheiden. In de argumentatie over mifepriston worden mogelijke bijwerkingen en risico’s vaak op strategische wijze ingezet, maar wereldwijd gebruik van het middel gedurende meer dan 20 jaar laat zien dat het een veilig en effectief middel is. Voorzichtigheid en goede begeleiding zijn echter wel noodzakelijk (het is en blijft een medicijn) en een huisarts is daar heel goed toe in staat. Daar komt nog bij dat we in Nederland een goed opgeleide bevolking hebben, die zich graag bemoeit met de eigen gezondheid en zich goed laat informeren. Als het in andere landen kan, leg me dan eens uit waarom het nieuwe kabinet vindt dat huisartsen en vrouwen in Nederland dat niet kunnen?
Meisje, meisje, meisje, nu moeten jullie van de heren politici naar de abortuskliniek, waar ze hetzelfde medicijn gebruiken overigens, en kan je je grote probleem – zwanger als je het niet in je leven kan hebben – niet geruisloos en onopgemerkt, zonder dat je vader of je vriend of je man het merkt  bij de huisarts regelen, alsof je een griepje hebt.

Meer over:

opinie
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.