Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Linkse Losers

  •  
18-12-2009
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
129 keer bekeken
  •  
BNNVARA fallback image
Je vindt ze vooral in het kamp van de PvdA en in de top van de vakbeweging.
Het spel bewust spelen om het te verliezen. Iedereen kent het wel. Of het nu Monopolie is, schaak, Mens Erger Je Niet of gewoon een potje voetbal; je doet wat minder je best, maakt onbegrijpelijke blunders, en vervolgens simuleer je ongemak en verrassing bij de noodlottige uitslag. Hè get, weer verloren.
In het politieke spel zijn er mensen die deze techniek tot een kunst hebben verheven, de zogenaamde Linkse Losers.  Je vindt ze vooral in het kamp van de PvdA en in de top van de vakbeweging. Het zijn mensen die door jarenlange training zelfs de meest gunstige situaties weten om te buigen tot een dramatisch verlies. Het zijn volleerde masochisten en meesters van de ongemakkelijke glimlach, waarmee effectief wordt gecommuniceerd: “het is niet anders, maar we hebben het tenminste geprobeerd.”
Een van de – onder kenners – veelgeprezen meesterwerken van deze techniek is de campagne van de FNV tegen de verhoging van de AOW-leeftijd. Zo verscheen vandaag het bericht in de media dat de FNV zich “erbij neerlegt”  dat verhoging van de AOW-leeftijd niet meer tegen te houden is. De reden die FNV-voorzitter Agnes Jongerius aanvoert om de handdoek in de ring te gooien is de verrassende ontdekking dat Nederland een democratie is: ”We leven in een democratie. Als een meerderheid van het parlement kiest voor verhoging van de AOW-leeftijd, heb je je daarbij neer te leggen, (aldus Jongerius in het Parool).” Dat een recent gehouden peiling aantoonde dat driekwart van de bevolking tegen de bezuiniging is, heeft blijkbaar niets met  democratie te maken.
Het is de allesbehalve verrassende ontknoping van een lang durende politieke strijd waarbij zowel de FNV als de PvdA er alles aan gedaan hebben om te verliezen. Maar om de eigen leden en het linkse electoraat nog enig symbolisch verzet te gunnen, werd er een leuk toneelstukje opgevoerd. Natuurlijk was er eerst de retoriek, de ferme taal: de bezuiniging zou er niet komen. Toen werd er bewust niet gemobiliseerd, om vooral niet de eigen argumenten kracht bij te zetten en met een zo zwak mogelijke positie de onderhandelingen met de werkgevers in te gaan. Vervolgens was er de gespeelde verontwaardiging bij het mislukken van de onderhandelingen (want kan een mens werkelijk zo naïef zijn?). Er was volgens Jongerius sprake van “sabotage” en “onfatsoenlijk gedrag”. “Tuig van de richel”, dat waren de werkgevers. Tenslotte ging de FNV-top, last-minute en met frisse tegenzin, haar leden mobiliseren, om in een aantal deprimerende demonstraties op therapeutische wijze haar achterban met haar verlies te verzoenen.
Goed, misschien is het bovenstaande een beetje extra aangezet. Maar laten we wel wezen, is het mogelijk om strategisch zo dom en ineffectief te zijn? De enige mogelijke verklaring voor het feit dat je zo’n impopulaire maatregel niet kan stoppen, is dat de FNV-top vanaf het begin alles op alles heeft gezet om te verliezen. Bijkomend effect is dat de SP – de enige betrouwbare bondgenoot die de FNV in zijn campagne had – met de huidige ommekeer grandioos te kijk wordt gezet. Dit vergemakkelijkt weer het verlies in komende campagnes. Want je zou wel gek moeten zijn om nog een keer de straat op te gaan voor een vergelijkbare linkse losercampagne.
Het is deze zelfde techniek die de PvdA zo fantastisch hanteert. Groot inzetten, doen alsof je speelt om te winnen, vervolgens je eigen positie vakkundig ondergraven, en ruiterlijk je verlies nemen. Denk aan de aanstelling van Ella Vogelaar, die zonder geld wel even de wijkproblematiek zou gaan oplossen en vervolgens keihard gedumpt werd. Denk aan de symbolische oppositie tegen de JSF, die op zo’n pijnlijke manier aan haar einde kwam, dat de tenen van iedere rechtgeaarde toeschouwer nog steeds in een kromming liggen, denk aan de hypocriete steun voor de Irak oorlog, een scenario dat zich naar alle verwachting gaat herhalen in Afghanistan. Er is bijna geen enkel dossier dat ertoe doet, waar de PvdA speelt om te winnen. De enige verklaring hiervoor kan zijn is dat de regenteske top van de PvdA en de FNV in hun trouw aan de macht, de eigen achterban als de te bevechten vijand ziet.
Voordat dit masochistische element is uitgebannen uit de linkse politiek, zie ik geen toekomst.

Meer over:

politiek, opinie
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.