Lodewijk Asscher kan nooit mijn leider zijn

Gisteren kandideerde Lodewijk Asscher zich voor het PvdA-partijleiderschap. De geruchten waren natuurlijk al maanden te horen, maar de bevestiging van dit nieuws stelde mij toch erg teleur. Dit omdat ik ervan overtuigd ben dat Lodewijk Asscher nooit de verbindende leider kan zijn die de Partij van de Arbeid nodig heeft. Hij kan nooit de leider zijn die de boodschap van onze partij overtuigend kan vertellen.

Bij Lodewijk Asscher is de sociaaldemocratie in slechte handen, want de persoon waarvan gezegd wordt dat hij een verbinder is, is dezelfde persoon die de uitkomsten van een flutonderzoek gebruikte om de media op te zoeken en daarmee een grote groep jongeren verdacht maakte. Ik bedoel natuurlijk het Motivaction “onderzoek”, waaruit bleek dat ‘87% van de Turks-Nederlandse jongeren het goed vindt dat er steun is van Nederlandse moslims voor groepen als IS’. Natuurlijk is dat een grote leugen.

Later, met een onderzoek van het SCP, bleek inderdaad dat het Motivaction “onderzoek” de plank mis sloeg en dat de conclusies niet waar waren. Maar de schade was al aangericht. Duizenden jongeren in ons land zijn zwart gemaakt en weggezet als IS-aanhanger. Duizenden jongeren leden pijn. De minister die beloofde om deze jongeren aan het werk te helpen, gaf deze jongeren een slechte naam en verminderde zo juist hun kansen op een baan.

Leren doet Asscher helaas niet van zijn fouten, want later ging hij gewoon weer in de fout. De persoon waarvan gezegd wordt dat hij een verbinder is, is ook dezelfde persoon die na de vreselijke couppoging in Turkije over Turks-Nederlandse organisaties zei dat deze organisaties alleen een gesprekspartner kunnen zijn voor onze overheid, als zij zich uitspreken voor de rechtsstaat. Zo kennen we Asscher.

Waarom moeten alleen organisaties van een bepaalde afkomst zich voor de rechtsstaat uitspreken? Onze rechtsstaat is toch geen ‘cafetariamodel’, om de woorden van Mark Rutte te gebruiken? Met deze eenzijdige eis zet Asscher een grote groep organisaties weg en wekt hij de indruk dat het met de steun voor onze rechtsstaat niet goed gesteld zou zijn onder deze organisaties. En dat zonder enig bewijs, terwijl bewijslast nou juist datgene is waar een rechtsstaat op gebaseerd is.

Lodewijk Asscher is dus geen sociaaldemocraat, Lodewijk Asscher is een politicus die omstandigheden en flutrapportages gebruikt om zijn macht te vergroten. Hij maakt geen keuzes die een sociaaldemocraat een sociaaldemocraat zouden maken. Veel erger nog dan dat lijkt het erop dat Asscher, door het volledig laten uitbetalen van AOW aan sommigen die wonen in illegale Israëlische nederzettingen, ook nog een wetsovertreder is. Ik hoop dan ook dat er een sterke en overtuigende tegenkandidaat zal komen in de strijd om het partijleiderschap, zodat onze partij beschermd wordt tegen een partijleiderschap van de schijnverbinder en schijnsociaaldemocraat Lodewijk Asscher. Lodewijk Asscher kan nooit mijn leider zijn.