Maak een eind aan deze lijdensweg en haal de CU erbij

Gisteren stond Wopke Hoekstra op de televisie bedenkelijk te doen. Zo’n coalitie met GroenLinks en de PvdA was toch iets vreselijks. Het ging hem om de middenklasse en de veiligheid. Ook Rutte liet zich laatdunkend uit over deze mogelijkheid.

Zo worden de smeulende resten van het verzet uitgetrapt. Mariëtte Hamer schijnt een sessie van Hoekstra met de gewraakte partijen te willen maar dat leidt natuurlijk niet tot resultaat.

We zullen vooral de beoogde premier nog wel eens horen oreren over  “macht en tegenmacht” maar daarmee bedoelt hij dan de gevestigde orde van voor de verkiezingen. Pieter Omtzigt is kaltgestellt en wellicht voor altijd onschadelijk gemaakt.

De nederlaag van de politici die een andere bestuurscultuur wilden, is volkomen.

Het wordt dan ook tijd dat Mariëtte Hamer een eind maakt aan deze martelgang. Al dat eindeloze gepalaver over een toekomst die Rutte en Hoekstra niet willen, heeft geen enkele zin. Aan het eind blokkeren ze de zaak en geven PvdA en GroenLinks de schuld van de mislukking. Het is hun onwil en wereldvreemdheid die de coalitie onmogelijk maakt. De Duitsers zeggen: “ Der Mohr hat eine Schuldigkeit getan, der Mohr kann gehen”.

Het ligt  voor de hand de bestaande coalitie gewoon te continueren. Gert-Jan Segers laat zich wel weer naar binnen lullen. Daar hoeft geen mens bang voor te zijn. Het door god aan de mens opgedragen rentmeesterschap over de aarde zal hem daartoe nopen. Ook houdt hij van meloenen.

JA21 zal zonder twijfel ook een vinger opsteken maar het is onvoorstelbaar dat Sigrid Kaag zich een coalitie met deze partner zou laten aanleunen. Dan kan ze D66 net zo goed meteen ontbinden. Hoewel: soms gaat de werkelijkheid elke fantasie te boven. Dat is een bewezen feit.

Zo ontstaat er dan toch een onvermijdelijke en beproefde coalitie, die bewezen stabiel is. Als ze eenmaal tot stand is gekomen, zijn de deelnemende partijen gedwongen elkaar vast te houden. Premier Rutte gaat voort op de oude voet.

Voor Nederland is dat natuurlijk heel slecht. Rutte 3 heeft het land opgezadeld met een wooncrisis, een onderwijscrisis, een toeslagencrisis, een stikstofcrisis, een CO2-crisis, een jeugdhulpverleningscrisis en zo nog het een en ander. Er zijn tal van signalen dat een ongekende energietransitiecrisis in de maak is. En een particuliere schuldencrisis die het gevolg is van de lockdowns. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat de usual suspects op al deze punten een ommekeer te weeg zullen brengen. Zeker als ze geleid worden door een zelfingenomen premier die de afgelopen maanden vooral heeft geleerd dat zijn persoonlijke bestuursstijl de juiste is want wie staat er aan de top? Wie moet iedereen naar de ogen zien? Precies: Mark de Leugenaar.

Nu al zijn vooral in kringen rond Hoekstra de vertrouwde geluiden te horen over schulden die je niet naar de volgende generatie mag doorschuiven en zo. En dat wij als klein kikkerlandje niet iedereen kunnen opvangen. En dat soort wijsheden meer.

Er verandert niks. Alles blijft hetzelfde. De parlementaire oppositie is machteloos. Wie verandering wil in dit land, zal moeten kiezen voor andere vormen van organisatie: vakbeweging, antiracisme-coalities, het opzetten van een tegeneconomie,  Het zal een strijd zijn van zeer lange adem. Je zult worden weggelachen en genegeerd. Je zult steeds te horen krijgen: “Als Rutte goed voor zichzelf kan zorgen, kan hij ook goed voor mijn zorgen”. Of: “Dit land is te vol. Toch blijven ze zeggen: ‘Kom maar binnen, kom maar binnen.’ Ik ken het niet begrijpen”. Stel je heldere en concrete doelen. Streef die na. Geef niet op. Wees stug. Heb geduld. Je ben burger van een navelstaarderig land waarvan veel inwoners het andere en het nieuwe als een bedreiging ervaren. Verwacht voorlopig geen wonderen maar trek je toch niet terug in Huize Hopeloos.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de kwestie rond het Groninger aardgas evenmin.