Megastallen ook groot in risico's

Waarin een klein land groot kan zijn. Sinds 2005 is het aantal megastallen in Nederland meer dan verdubbeld. Helaas zijn de problemen net zo hard meegegroeid. Veefabrieken met meer dan zevenduizend varkens en bijna een kwart miljoen kippen leiden tot meer milieuoverlast, minder dierenwelzijn, meer gezondheidsrisico’s en een minder mooi landschap.



Wel is duidelijk dat Noord-Brabant, Overijssel, Limburg en Gelderland, de belangrijkste veehouderijprovincies, op dit moment 242 veefabrieken voor koeien en varkens tellen (gegevens uit de provinciale Bestanden Veehouderij Bedrijven). In 2005 waren dat er volgens kennisinstituut Alterra nog 95.



De gangbare definitie spreekt van een megastal als het gaat om een stal die minstens anderhalf hectare groot is en minstens 7.500 vleesvarkens, 220.000 vleeskuikens of 250 melkkoeien huisvest. Voor melkkoeien betekent dit dat zij niet langer in de wei mogen grazen.

Dieren die niet buiten komen, bouwen geen weerstand op. In de veefabrieken krijgen ze vaak een heleboel antibiotica toegediend om te voorkomen dat ze ziek worden met alle kwalijke gevolgen van dien: Bacteriën die resistent worden zodat dierziektes (die ook kunnen overspringen op de mens) moeilijker te bestrijden zijn.

Bovendien zorgt de enorme productie van mest van al die dieren in megastallen voor een grote milieulast met stank en aantasting van de natuur als gevolg.

Klaas Breunissen gaat vandaag, dinsdag 25 januari, live in debat over de megastallen in De Gids FM op Radio 1, om circa 11:45