Met maar 1 eisprong per maand moeten vrouwen kieskeurig zijn

Ivan Wolffers schrijft elke dag een gezond weetje, gebaseerd op onderzoeken met merkwaardige en soms ongelofelijke uitkomsten. Door de weetjes van Wolffers leer je van alles over bijvoorbeeld verschillende ziektes, medicijngebruik en gezond afvallen, maar ook over de vaak komische verschillen tussen mannen en vrouwen.

Evolutiedeskundigen proberen te begrijpen hoe leefomstandigheden de soorten dwongen zich aan te passen en langzaam veranderden. Zo krijg je een verklaring waarom we op twee benen lopen en waarom we onze staart zijn kwijt geraakt.

Wat betreft gedrag is het veel lastiger want het houdt een hoop interpretatie in en dan komt ook oordeel om de hoek kijken. Kun je bijvoorbeeld seksueel gedrag van mannen en vrouwen verklaren door te stellen dat vrouwen veel zorgvuldiger een partner kiezen omdat ze maar één eicel per maand hebben en het ook nog eens negen maanden duurt voor ze een baby hebben? Als je maar één zo’n celletje per jaar hebt moet je er niet slordig mee om gaan. Voor mannen is het geen probleem. Die produceren in één keer miljoenen spermacellen en een paar uur later doen ze dat met plezier nog een keer bij een ander.

Daar moest ik aan denken toen ik las dat onderzoekers in Spanje, Nederland en Argentinië hadden vastgesteld dat vrouwen in de werkomgeving onderling veel meer seksuele competitie voelen, terwijl mannen dat niet hebben. Na-ijver over wie het beste in zijn werk is overkomt echter beide geslachten in gelijke mate.

De onderzoekers hebben het vastgesteld en proberen het niet te interpreteren, maar een snelle journalist of een dappere blogger kan hier vrij gemakkelijk een bruggetje maken, want vrouwen zijn voor hun voortbestaan veel afhankelijker van een goede partnerselectie – ook op de werkplek – en gaan dus seksueel met elkaar in competitie, terwijl die mannen alleen maar de beste in hun werk hoeven te zijn om op te vallen en gekozen ter worden. Dat is evolutiewetenschap van de koude grond waarbij je wat je nu ziet en interpreteert probeert te verklaren met iets wat je uit omstandigheden in het verleden probeert naar je hand te zetten. Je redeneert de verkeerde kant op.

Echte evolutiedeskundigen redeneren juist de andere kant op: van omstandigheden naar wat eruit komt. Het is het verschil tussen wetenschap en een grote verbeelding, tussen boekhouden en literatuur.