Met onze neus op de feiten

Onwerkelijke beelden uit Kabul. Honderden die zich vast klampen aan een vertrekkend vliegtuig van U.S. Airforce. Die symboliek is zó bitter. Hóe pijnlijk voor tienduizenden Nederlanders met Afghaanse achtergrond, militairen, veteranen.

Terecht stelt defensie-minister Bijleveld-Schouten dat militarisme niet de oplossing is. Maar de stelling dat ‘we ze hebben laten zien hoe het ook kan’, is totaal misplaatst. Dat wíj Afghanen even leren hoe je samenleeft, onderschat de bevolking zelf. En is tekenend voor het beleid, zoals oud-Afghanistan correspondent Bette Dam emotioneel schreef in de Groene Amsterdammer. Maar het geeft ook totaal geen blijk van onze eigen rol bij de opmars van de Taliban.

Volgens de VN organisatie voor drugs en criminaliteit, UNODC, verdiende de Taliban tussen 2018 en 2019 meer dan $ 400 miljoen aan drugshandel; tot 60% van hun jaarlijkse inkomsten. Hoe verhoudt zich dit tot Nederland? We zijn wereldleider in de heroïnehandel naar Europa, via Turkije en de Balkan. Als drugsrotonde van de wereld, zoals recent benadrukt door Clingendael. Hieronder geïllustreerd in een VN rapport.

Het belangrijkste kader voor bestrijding van heroïne uit Afghanistan, de internationale VN coalitie ‘Paris Pact’ met de ‘Vienna Convention’, kreeg slechts 6 miljoen dollar tussen 2014 en 2017. De coalitie kwam tot 2016 regelmatig bijeen in Den Haag. Sinds de Amerikaanse interventie begin 2000 tot 2014 alleen al groeide de productie van 8 tot 224 hectaren. Dit initiatief van 58 landen lijkt een totale flop.

Afghanistan is niet het enige land dat de echte prijs betaalt voor de Nederlandse drugsindustrie. Sterker nog, heroïne is maar een kleine bedrijfstak ten opzichte van synthetische drugs en cocaïne. Nederland draagt 18,9 miljard euro bij aan de mondiale drugscriminaliteit. “Hoger dan de jaaromzet van Philips” , aldus Omroep Brabant.

Maar het zijn dezelfde mensen, dezelfde zware criminelen, dezelfde fiscale voordelen, flex BVtjes, witwasconstructies. Hetzelfde cynisme van yogasnuivers en pillenfestivals. Mogelijk gemaakt door ons Koninkrijk, inclusief het Caribische gebied. Maffia-journalist Roberto Saviano noemde ons terecht het rotte hart van Europa. Want of het nou tot uitbuiting en geweld leidt in Kabul of Bogota, hier handelen, financieren, spuiten, slikken, snuiven we het.

Met onze neus op de feiten.

Misschien is een politietrainingsmissie iets? Niet in Kunduz, maar gewoon hier, in Brabant.