Moderne versierkunst: wint de creditcard het van de genen?

Hoe goed ben je in versieren? Het lijkt meer iets voor de Cosmopolitan, maar ook serieuze onderzoekers hebben zich in het onderwerp verdiept en erover geschreven. Een goede versiertechniek zou namelijk vanuit het perspectief van de evolutie samen moeten hangen met een betere kwaliteit om te overleven. Het zou immers wat ‘survival of the fittest’ betreft een probleem zijn als slechte genen het zouden winnen van de goede genen, alleen omdat die eerste beter ‘verkocht’ zouden worden door een betere versiertechniek.

Ik hou wel van onderzoeken op dat gebied en boeken als bovenstaande zijn voor mij leesvoer, voor lange zondagen als het niet zulk best weer is. Het is een beetje als bananasplit: de mens betrapt, ondanks al zijn pogingen om meer te lijken dan hij is. Het gaat daarbij om dingen die helpen bij de snelle check in het begin van het proces van de liefde, om te zorgen dat je al je inspanningen en hormonen niet verspilt aan de verkeerde. Het is wat Geher and Kaufman schrijven: een ingebouwde intelligentie die automatisch helpt bij de eerste schifting. Het grappige is dat er zelfs een vragenlijst is, die zou helpen uit te vissen hoe goed je zelf in staat bent de ander in te schatten, en die kennis bij het versieren te gebruiken. Ondanks dat ik het onzin vindt, hier toch de link, omdat ook dat leuk is voor verregende zondagen.

Er is een vragenlijst voor mannen en een voor vrouwen, die bestaat uit ja/nee vragen. Een voorbeeldvraag voor mannen: “Als een vrouw niet geïnteresseerd in mij lijkt te zijn, weet ze gewoon niet wat ze mist.” En voor vrouwen: “Ik lach altijd veel om de grapjes die mannen maken.”

Over versierkunst stond vorige week in the Atlantic een artikel dat verband legt tussen de creditkaart en versieren. De vraag die daar gesteld wordt is of versiervaardigheid misschien helemaal overschaduwd wordt, doordat mannen in staat zijn om met een creditkaart hun versierpogingen te pimpen. Door een wereld van bezit en luxe te suggereren, waardoor de kansen van ‘losers’ enorm toenemen. Ze komen echter steeds dieper in de schulden en gaan met een schuldenlast een relatie in. De boodschap is dus eigenlijk dat in het arsenaal van vrouwen ook een check zou moeten zitten, waarbij bezit en schulden van de versierder beoordeeld kunnen worden.

Gezien het feit dat we niet meer in de oertijd leven en in onze tijd mannen- en vrouwenrollen flink veranderen, wordt kennis van hoe het in de oertijd allemaal ging steeds minder belangrijk. Een vrouw met een carrière kan immers ook met haar creditkaart wapperen. Als ze tenminste geïnteresseerd mocht zijn in een oermannetje die in een vragenlijst het statement: “Als ik het echt wil kan ik elke vrouw doen geloven dat ik een prins ben in een of ander land hier ver vandaan” met ja beantwoordt.

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Het vorige weetje: Is sprinkhaan de nieuwe biefstuk?

Het nieuwe boek van Ivan Wolffers is: Het gezonde lifestyleboek