Nederland en Israel: best friends forever

Een ding is zeker, een koele ontvangst kreeg hij niet. Integendeel zelfs. De Israëlische premier Netanyahu viel een warm welkom ten deel bij zijn recente bezoek aan Nederland. Hierover hoeft Rutte beslist geen excuses te maken. Hadden we de Joodse Holocaust overlevenden indertijd op eenzelfde manier binnengehaald, hadden we geen reden tot schaamte.

Maar terug nu naar het bezoek van Netanyahu. Gast noch gastheer lieten een moment voorbij gaan zonder te beklemtonen dat er een bijzondere vriendschap bestaat tussen Nederland en Israël. Iets wat mij altijd al heeft geïntrigeerd. Dat wil zeggen, niet het feit dat we vrienden zijn, maar dat dit zo breeduit wordt geëtaleerd. Wanneer iets er zo dik bovenop ligt, roept het vraagtekens op. Met andere woorden, dan is er iets aan de hand. Zo is het toch?

Dat hij bijzonder is, staat buiten kijf. Onze vriendschap. Wij steunen Israël door dik en dun. Blokkeren zelfs een VN resolutie die Israël en Palestijnen oproept om verder te werken aan een tweestatenoplossing. Houden een gezamenlijk EU-standpunt tegen omdat de tekst te kritisch over Israël zou zijn. Stemmen tegen het Palestijnse verzoek voor lidmaatschap van de VN-onderwijs- en -cultuurorganisatie Unesco. Ook wijst Nederland Palestijns lidmaatschap van de Verenigde Naties af.

En dat allemaal in een tijd waarin de steun voor Israël begint af te brokkelen. Het land steeds meer bondgenoten verliest. Toch is van een totaal isolement geen sprake. Want Nederland blijft Israëls BFF (best friend forever) en bedekt al Israëls daden met de mantel der liefde.

Vanwaar die kritiekloze volgzaamheid? Die Don Quichot-achtige blindheid? Het zou te makkelijk zijn om de oorlog erbij te halen. Die bijzondere band toe te schrijven aan intergenerationele schuldgevoelens. Bijvoorbeeld over het feit dat er circa 110.000 Joden uit Nederland zijn gedeporteerd. Naar verhouding het hoogste aantal van geheel West-Europa. Of over de houding van de toenmalige regering in ballingschap die zich het lot van haar Joodse burgers absoluut niet leek aan te trekken. En daarna natuurlijk: de geroofde bezittingen, die koele ontvangst…

Maar nee, zo simpel zal het allemaal wel niet in elkaar zitten. Dat is te kort door de bocht. Toch geeft het te denken…