Nieuw: Geef kinderen geen kans

Dezer dagen moet Serious Request het vreselijk ontgelden. De usual suspects – Geen Stijl, DeJaap, de Volkskrant – zetten de opgesloten disc-jockeys neer als graaiende aandachtsjunks die het wereldleed misbruiken om zichzelf in de schijnwerpers te zetten.

Zij maken daarbij gebruik van een woord dat in steeds breder kring een verdacht sentiment aangeeft: zielig . De dj’s werken aan hun carrière over de ruggetjes van ‘zielige baby’s’.

Op de site van het behoudende ochtendblad geeft taalkundige en publicist Rik Smits een uitputtende samenvatting van dit soort argumenten. Hij voegt er nog een van zichzelf aan toe: “Net als de bestrijding van plagen als malaria, dengue en cholera, en meer in het algemeen de verbetering van de gezondheidszorg, heeft de bestrijding van kindersterfte alleen zin als voor de geredden ook een menswaardig bestaan mogelijk is. Anders maximaliseren we alleen maar ongeluk. Dan verschilt het goede werk niet wezenlijk van het oplappen van gevangenen voor nieuwe martelingen.”

Wie verwacht dat de auteur hierna een fel pleidooi aanvangt voor een door de rijke landen ruimhartig gesteund mondiaal welvaartsbeleid, waarna hij uiteenzet hoe dat kan worden vormgegeven, komt bedrogen uit. Smits concludeert dat Serious Request zich beter voor geboortebeperking kan inzetten.

Dan biedt de eveneens serious-request-kritische jongerenorganisatie van de VVD tenminste  een soort perspectief voor de armen. Zij zoekt, marktfundamentalistisch als zij is, heil in het bevorderen van private initiatieven en gunt daarmee de armen het recht om geboren te worden.

Even de feiten: de opbrengst van Serious Request is bestemd voor het Rode Kruis dat dit geld inzet voor systemen van moeder- en kindzorg. Daardoor kan volgens deze organisatie de kindersterfte gemakkelijk en kosteneffectief worden teruggebracht. Dat klinkt plausibel: zo is het in Nederland een dikke eeuw geleden ook begonnen, toen iedereen nog letterlijk minstens een broertje dood had.

Als voorbeeld van wat er nu mis is, geldt Malawi. Serious Request zendt reportages uit over de babysterfte in dat arme Afrikaanse land. Ander feit: in de meeste ontwikkelingslanden wordt wel degelijk het nodige aan geboortebeperking gedaan zij het dat de situatie als op zoveel andere terreinen veel te wensen overlaat.

Serious Request is gewoon een liefdadigheidsactie en mensen die zich daarmee bezighouden, worden er sinds jaar en dag ervan beschuldigd dat zij het allemaal voor eigen eer en glorie doen en dat ze hun eigen centen maar moeten geven als ze het zo ‘zielig’ vinden van die arme kindertjes. Het archetype Nederlander, dat in die richting denkt, is al in 1860 op onnavolgbare wijze geschetst door Multatuli. Zijn naam is Batavus Droogstoppel, makelaar in koffie. Nee, dat is niet nieuw, dat is allemaal zo oud als de weg naar Kralingen.

Nieuw is wel het volgende: de Droogstoppels van deze tijd menen ook nog dat kanslozen geen kinderen horen te krijgen. Als zij toch geboren worden is het beter dat ze zo vroeg mogelijk sterven. Ze hebben toch geen leven en het gaat de overbevolking tegen. Dat geldt als een serieuze opinie, die een kwaliteitsdagblad graag opneemt. Hier wordt immers een taboe doorbreken.

Ondanks zijn schijnbare harteloosheid is de auteur volgens zichzelf de ware humanist. Hij voorkomt namelijk lijden door arme kindertjes de genade te gunnen van een dodelijke ziekte voordat de ellende van hun leven goed en wel begonnen is. Lichtende gestalte, die Rik Smits, moedige courant die onverschrokken de waarheid publiceert.

Nederland 2012: hier en daar is het laagje beschaving toch wel sleets geworden. En wie daar méér uitleg voor nodig heeft, is zelf onderdeel van het probleem.

Volg Han ook op Twitter

Het laatste boek van Han van der Horst is: Nederland, de vaderlandse geschiedenis van de prehistorie tot nu