Nieuwe Revu: hou je seksisme voor je

Woensdagochtend publiceerde Jonathan Ursem, hoofdredacteur van de Nieuwe Revu, in zijn blad een column getiteld ‘ Feministen: hou je verongelijkte moralisme voor je ’. Wat was er gebeurd? Hij had boze reacties gekregen op een column van Herman Brusselmans. Die had namelijk zijn volledige column gewijd aan zijn mening dat Karin Bloemen overgewicht had. En daar moet je als hoofdredacteur van een landelijke publicatie wel voor opkomen. Want vrouwen afzeiken, dat is nu een verschijnsel dat met uitsterven bedreigd wordt en met hand en tand verdedigd moet worden.

‘Karin Bloemen is zo dik dat ze de Afsluitdijk zou kunnen vervangen’, kopte de column van Brusselmans. Ursen noemt het een ‘explosieve cocktail’ van ‘absurdisme, sarcasme en overdrijving’. Ik zou het eerder classificeren als een gepubliceerde poepvlek. Maar smaken verschillen.

Ursem komt in zijn column op voor Brusselmans en beargumenteert dat ‘zure zeikwijven’ hun ‘verongelijkte moralisme’ voor zich moeten houden. Want Brusselmans maakt iedere week in zijn column iemand op ’tot op de sokken’ af. Ook zou er helemaal niets seksistisch zijn aan de column.

Als we even het badinerende toontje van Ursem laten voor wat het is, dan valt op dat er in de verdediging van de door hem gepubliceerde poepvlek een aantal dingen misgaat. Ten eerste lijkt Ursem in de veronderstelling dat vrouwen die zichzelf feministen noemen geen mening mogen hebben over de columns die in zijn blad worden gepubliceerd. Helemaal niet nadat hij een eindoordeel heeft geveld over het seksistische gehalte van die columns.

Het argument lijkt op een vreemd soort extremistische invulling van de vrijheid van meningsuiting dat wel vaker naar boven komt drijven in dit soort discussies. Niet alleen mag volgens die invulling iedereen alles zeggen wat ze willen, maar daarnaast mag vervolgens ook niemand iets terugzeggen. Maar zo werkt het helaas niet helemaal. Natuurlijk is de Nieuwe Revu vrij om bewust hatelijke bagger te publiceren, maar het staat iedereen vrij om daar vervolgens gepast op te reageren. Ook als columns niet seksistisch zijn, hebben feministen het volste recht om ze slecht te vinden.

Maar goed, intellectuele armoe en kiezen voor de laagste gemene deler in een column over een vrouw staat niet per se gelijk aan seksisme. Dat is waar. Het argument dat de poepvlek niet seksistisch kan zijn omdat Brusselmans iedere week een remspoor achterlaat is daarentegen natuurlijk onzin. Gelijke behandeling resulteert niet in gelijke resultaten en zeker niet als er een ongelijk startpunt is.

De manier waarop in onze maatschappij met vrouwenlichamen omgegaan wordt is namelijk een beetje een ding. Vrouwen worden buitenproportioneel beoordeeld op hun uiterlijk en gereduceerd tot hun lichaam.

Anekdotaal bewijs kan vrijwel iedere vrouw leveren. Of het nou ‘leuke complimentjes’ over de borsten van een dertienjarig meisje zijn, ‘goedbedoeld advies’ dat een dunne vrouw een gratenkut is en maar eens een hamburger moet eten, of ‘bezorgde mensen’ die vol walging en afkeer dikke vrouwen belachelijk maken. Uiteindelijk staan naast iedere vrouw die een lichaam heeft, tien mensen klaar om er ongevraagd dingen van te vinden. Het maakt niet uit hoe ver je komt in je carrière als cabaretier, uiteindelijk staat er altijd een Herman Brusselmans klaar om een column te schrijven over hoe dik je bent.

Mediaconsumenten worden van jongs af aan getraind om vrouwenlichamen op dezelfde manier te bekijken als een broodje gezond: als een ding met verschillende onderdelen. Lekker, maar zonder tomaat graag. Goeie tieten, maar jezus die heupen. Hetzelfde gebeurt niet bij mannenlichamen: het lukt ons wel om hen als een geheel, als een mens te zien. Mensen reduceren tot object is schadelijk voor vrouwen, en werkt agressie naar vrouwen in de hand.

Er heerst een cultuur waarin alles dat dik is walgelijk en belachelijk is, en alles dat hyperdun is mooi en goed. Helemaal als er zo’n grote nadruk gelegd wordt op je uiterlijk is dit extreem schadelijk. Tachtig procent van de Nederlandse vrouwen vindt zichzelf te dik. Meer dan de helft van de meisjes tussen de zes en de acht jaar denkt dat ze af moet vallen. Eetstoornissen komen voornamelijk bij vrouwen voor. Ieder jaar komen er in Nederland 5.500 jonge vrouwen bij die anorexia hebben.

Maar laten we het vooral hebben over hoe vrouwen niet tegen een grapje kunnen. ‘Maak je niet dik.’ Leuk.

Ursem mag zichzelf presenteren als stem van redelijkheid die de zeurende vrouwen even wil laten dimmen met hun ‘verongelijkte moralisme’, maar hij is niets meer dan het zoveelste voorbeeld van een man die vrouwen eens even uit komt leggen waar ze zich wel of niet druk over mogen maken.

Gelukkig maken de meeste vrouwen in 2017 dat lekker zelf uit. Of dat nou gepaard gaat met een moraliserende wijsvinger of een opgeheven middelvinger.