Om de wereld te redden hoeven we niet naar Mars

Deze maanden vertrekken er aardig wat ruimtemissies richting Mars. Vorige week vertrok vanuit China een raket met Hemelse Vragen richting de rode planeet. Daarvoor waren het de Verenigde Arabische Emiraten met hun sonde “Hoop”. Vandaag om tien voor twee vertrekt – als alles goed gaat – vanuit de USA een hoop hoogwaardige apparatuur naar Mars. Prijskaartje: enkele miljarden dollars. Ook Rusland schiet er over twee jaar nog een Mars Rover naartoe.

Geldverspilling, als je het mij vraagt. Van een ruimtestation als ISS kan ik nog wel geloven dat het interessante informatie oplevert. Niet alleen over de klimaatverandering en andere globale aardse problemen, ook om een oplossing te verzinnen voor het groeiende probleem van ruimtepuin.

De maan is misschien interessant met zijn enorme voorraad helium, die miljarden waard schijnt te zijn. Er zijn plannen om op de maan energiecentrales met zonnepanelen te bouwen, maar hoe je die elektriciteit dan naar de aarde krijgt moet nog worden bedacht.

Verder reizen, daar zie ik het nut niet van in.

Als we op Mars iets van waarde vinden is het onmogelijk om het rendabel naar de aarde te vervoeren. Dan het idee om er een kolonie te stichten. Elon Musk meent dat we er een kleine gemeenschap kunnen bouwen om de menselijke soort te laten overleven. Nederlands astronaut Kuipers is er ook voor. Hij zegt: “Als een grote planetoïde neerstort op aarde zijn we er allemaal geweest. Om als soort te overleven, moeten we ook elders zijn.” Ook zijn er wetenschappers die het belangrijk vinden om te weten hoe de aarde is ontstaan.

Als we onze hele planeet zó naar de filistijnen hebben geholpen dat hij onleefbaar is geworden, lijkt me het verdwijnen van de mensheid het beste wat het universum kan overkomen. En dan is het ook vrij onbelangrijk om te weten hoe de aarde is ontstaan.