Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Ontwikkelingshulp in Nederland zelf is niet te vermijden

  •  
24-07-2013
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
59 keer bekeken
  •  
RTEmagicC_boekhan.jpg
Als de overheid weigert, dan zit er niets anders op dan de zaken op deze manier aan te pakken
Cordaid, een soort OXFAM/NOVIB maar dan van katholieken huize, gaat in Nederland zelf aan ontwikkelingshulp doen, om te precies te zijn in en rond Breda, Arnhem en Nijmegen. Tot voor het aantreden van Rutte II stond deze organisatie onder leiding van minister Ploumen.
De motivatie van Cordaid is kort maar duidelijk. Voortgekomen uit de katholieke missie doet zij al heel lang aan armoedebestrijding. In Nederland is de armoede de afgelopen vijftien jaar gestegen van 4 tot 10%. Je hoeft niet meer helemaal naar Afrika om een werkveld te vinden.
Wat gaat Cordaid doen? Het richt zich – in de vaktaal van de ontwikkelingshulp – op de informele sector en de microbedrijven. Wie wel eens in een warm land op vakantie gaat, kent de menigte straathandelaren die zich in leven houden met de verkoop van allerlei artikelen of het leveren van kleine diensten zoals schoenen poetsen. Zulk werk heeft heel lang in de kwade reuk gestaan van primitiviteit en achterlijkheid, maar de Peruviaanse econoom Hernan de Soto zag er terecht een enorme kracht en creativiteit in. Waar het die straathandelaartjes aan ontbreekt om hun ondernemerschap te ontplooien, zijn vaak een paar basisvaardigheden zoals goed calculeren.
Cordaid heeft veel ervaring met het ondersteunen van zulke scharrelaartjes en die kennis wil de oude club van Ploumen nu inzetten om mensen in de bijstand te helpen om als minizelfstandige een paar centen te verdienen.
Dat is een uitstekend idee in een samenleving met een zich terugtrekkende overheid die de verzorgingsstaat steeds meer afbreekt. Zo schept de regering een situatie waarin voor steeds meer mensen straathandel en dienstverlening de enige manieen zijn om het hoofd boven water te houden en dat kun je dan maar beter een beetje professioneel doen. Ik ben trouwens benieuwd wanneer de eerste schoenpoetsers op onze straten verschijnen, maar dit terzijde. En ook wanneer de eerste krottenwijken van geïmproviseerde schuurtjes en caravans op door de crisis ongebruikte bouwterreinen worden opgetrokken. Ik heb er al een goed Nederlands woord voor: krattenwijk.
De informele sector in de ontwikkelingslanden heet onder meer informeel omdat zij zich beweegt onder de radar van de fiscus en de regelgeving. Ook dat staat Nederland te wachten als de overheid het laat afweten en vooral de onderkant van de samenleving niets meer te bieden heeft.
De Nijmeegse hoogleraar armoedebestrijding Lei Delsen vindt het allemaal een slecht idee van Cordaid. Zo beconcurreer je de allochtone middenstand, meent de hooggeleerde. Ook is het de taak van de overheid om de armoedebestrijding ter hand te nemen.
Allemaal tot je dienst. Maar als de overheid dat officieel en met drogredenen omkleed – denk aan de propaganda van de staatssecretarissen Van Rijn en Klijnsma –  weigert, dan zit er niets anders op dan de zaken op deze manier aan te pakken. Het hoort bij de staat van het andere Nederland, het lelijke Nederland, dat momenteel in de wrakke steigers wordt gezet.
De oude hoogleraar ontwikkelingseconomie Jan Breman zei vroeger altijd: “Rechten krijgen de armen niet. Die moeten zij zelf bevechten.” Dat is de belangrijkste les die dit alles ons ook leert.
Je krijgt het niet cadeau. Je moet er gezamenlijk voor vechten. De overlevingssteun van Cordaid is maar een kant van de medaille, of liever gezegd van de centen en de stuivers in het Nederland van de eenentwintigste eeuw.
Het laatste boek van Han van der Horst is: Nederland, de vaderlandse geschiedenis van de prehistorie tot nu

Meer over:

opinie, leven
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.