Onze gezondheidszorg kan een epidemie blijkbaar niet aan

Als de ziekenhuizen met patiënten overspoeld raken, moet je wat aan de ziekenhuizen doen en niet aan het dagelijks leven sleutelen om de stroom terug te brengen. Dat  biedt misschien wel een tijdje soelaas maar het probleem blijft terugkeren. Het huidige beleid van pappen en nathouden heeft nu zo rond de honderd miljard euro gekost maar we keren steeds weer terug naar af.

Dat is de kern van de brandbrief die Aernout Lahaije en Sander de Lange, beiden intensivist, al een maand geleden naar de Tweede Kamer stuurden. Ze stellen daarin vast dat sinds het begin van de covidcrisis 27.000 verpleegkundigen de zorg hebben verlaten omdat ze de werkdruk en het eindeloze gesodemieter met verantwoording van details niet langer vol hielden. Dáárom kunnen de ziekenhuizen nu veel minder coronapatiënten tegelijk aan dan verleden jaar.

Dat komt – aldus Lahaije en De Lange – omdat er al jaren op de gezondheidszorg wordt beknibbeld. Het doet allemaal denken aan het just in time systeem bij bedrijven, die liefst zo weinig mogelijk op voorraad houden. Dat wreekt zich nu de economie weer opkrabbelt: aan essentiële grondstoffen en onderdelen bestaat gebrek. Op dezelfde manier  kan ook de gezondheidszorg als de nood aan de man komt, niet onmiddellijk opschalen.

Kamer en informateurs ontvangen de ene brandbrief na de andere. Ze verdwijnen allemaal in het ronde archief. Het is echter meer dan de moeite waard die van de beide intensivisten uit de prullenbak te vissen. Ze leggen de vinger op de wonde. Hun website bevat meer achtergrondinformatie. Je kunt er ook een petitie tekenen. We komen zo voor geen meter  af van de gebakken peren waar we nu voor de derde maal mee zitten.

Noodmaatregelen zijn onvermijdelijk om te voorkomen dat straks artsen aan de poort van het ziekenhuizen moeten beslissen wie door mag leven en wie niet, dit op grond van het aantal reeds genoten levensjaren. Al was het alleen maar door de tonelen die zich dan zeker zullen afspelen. Nu al rapporteren verpleegkundigen in toenemende mate nare confrontaties met boze familieleden. Die worden ernstiger als het écht om leven of dood gaat. De meeste burgers laten zo’n vonnis over zich komen maar er zijn genoeg families in dit land die wellicht anders reageren. Zij zullen zeggen: “Als onze vader gaat slapen, gaan jullie ook slapen”. Dan kun je het met bewakers niet af.

In het ergste geval zal het leger de ziekenhuizen tegen woedend volk moeten beschermen. U denkt nu: zulke dingen gebeuren niet in Nederland. Dat is onvoorstelbaar. Dit is angst zaaien. Maar er zijn de afgelopen twee jaar wel meer dingen gebeurd die we in 2019 voor onvoorstelbaar hielden. En afgelopen zondag beloonde een vol Malieveld Thierry Baudet met een daverend applaus toen hij opriep tot verzet en processen tegen de verantwoordelijken voor het huidige coronabeleid.

Daarom is het urgent dat iedereen – de politiek voorop – leert beseffen dat onze gezondheidszorg blijkbaar epidemieën niet aan kan. Dat vergt een grote reorganisatie en waarschijnlijk forse investeringen. De rekening komt bij de belastingbetaler terecht. Dat zal ongetwijfeld tot veel gejammer aanleiding geven. Zulke belastingbetalers moeten zich dan afvragen wat de honderd miljard die tot nog toe door de staat is uitgegeven, hun dan heeft opgeleverd. En zich bedenken hoe groot de verliezen zijn die vooral ZZP-ers en MKB-ers de afgelopen twee jaar hebben geleden. Zij blijven misschien wel op de been maar die verliezen maken ze nooit meer goed. Dat moet je ook optellen bij de totale kosten van de covidcrisis.

Goedkoop is duurkoop gebleken. Als het geld dat nu aan noodmaatregelen vergooid is, eerder was gebruikt voor een robuuste gezondheidszorg die epidemieën wel aankon, hadden we nu niet het vooruitzicht op het zoveelste ophokgebod. Daar hebben dokter Lahaije en dokter De Lange van Verzorgdezorg.nl groot gelijk in. Inderdaad, dat is praten achteraf maar tegelijk een duidelijke vingerwijzing voor de toekomst.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.