Ook zo depri tijdens de feestdagen?

De feestdagen gaan bij veel mensen gepaard met gevoelens die helemaal niet zo vrolijk zijn. Nieuw onderzoek wijst uit dat die twee factoren minder met elkaar te maken hebben dan gedacht. Ivan Wolffers over de vreselijke tijd.

Ik kan die feestdagen bijna niet meer aan. Weer naar de supermarkt om eten voor een paar dagen te kopen, me tussen drommen mensen heen wringen, me afvragen wat we vandaag nu weer zullen kopen, de onvermijdelijke top-2000 die muziek laat horen die je doet verlangen naar een leeftijd die je al lang niet meer hebt en het vooruitzicht dat je op 1 januari die kerstboom af moet tuigen, de versiering weer op moet bergen en die boom bij de weg zetten, terwijl je weet dat het voor je er erg in hebt weer Kerst en Nieuwjaar zal zijn en dan alles weer opnieuw moet.

Misschien is het helemaal de Kerst niet, maar een seasonal affective disorder (SAD) of in het Nederlands een seizoensgebonden depressie. De dagen zijn te kort, ik kom te weinig buiten om van het zonlicht te genieten en krijg daarom een tekort aan serotonine en een verstoring van mijn melatonine.  

Gelukkig zijn er psychiaters die er verstand van hebben. Hoe herken ik het? Voel me bijna elke dag vrijwel de hele dag down, heb geen lol in dingen waar ik normaal gesproken pret aan beleef, ik heb slaapproblemen, word zwaarder omdat ik eigenlijk alleen nog maar eet, ben sloom, maar tegelijkertijd vaak geprikkeld, heb moeite met concentreren en denk vaker dan noodzakelijk aan zelfmoord en dood. Volgens de hoofddokter hoef ik er niet in mijn eentje aan te lijden. Nee, natuurlijk, de hele supermarkt loopt vol met zulke mensen. Maar ik zie me nog niet de klanten bij de groenteafdeling aanspreken met “heeft u er nu ook last van?”

Moet ik het als troost zien dat het niet aan de Kerst, maar aan de korte dagen ligt? Moet ik misschien zelfs blij zijn dat we in die dagen vaak naar de winkel moeten zodat we tenminste nog onder de mensen komen? Zijn de winterse feestdagen juist bedoeld om weer een doel in het leven te krijgen, nieuwe hoop, zodat we ons er met de tong op de schoenen net doorheen weten te trekken?

Ik weet het niet, maar ik verlang naar 2 januari.

Het laatste boek van Ivan Wolffers is ‘Als de tijd voor altijd stil zou staan ‘

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Ivan schrijft voor Joop elke dag een Gezond Weetje van de Dag:  klik hier voor een overzicht

cc-foto: George