Op de bres voor de postbezorgers

Ik ben er niet over te spreken dat ik in Het Financieele Dagblad moet lezen dat de uitvoering van deze afspraken op een fiasco uit dreigt te lopen. Om de onderste steen boven te krijgen heb ik voor vandaag een spoeddebat aangevraagd.

Met de nieuwkomers in de postsector is afgesproken dat op 1 april 14% van de postbezorgers een gewone arbeidsovereenkomst moet hebben. Deze arbeidsovereenkomst moet de werknemers in de postsector vooral betere arbeidsvoorwaarden garanderen. Op dit moment is slechts een half procent van de werknemers van nieuwe postbedrijven in het bezit van een gewoon contract. Volgens de werkgevers is dat zo omdat de postbezorgers geen prijsstellen op de geboden zekerheid en liever de flexibele werktijden aanhouden. Net als vakbond FNV vindt de PvdA het bizar dat de werkgevers met dit verweer komen. Flexibele werktijden zijn ook in een gewoon contract netjes op te nemen.

Ik vind het volkomen begrijpelijk dat postbezorgers geen genoegen nemen met contracten die lage lonen en slechte arbeidsomstandigheden bieden. Daarom moet er snel een beter aanbod komen om de postbezorgers uit de brand te helpen. Op dit moment werkt 99,5% van de postbezorgers bij deze nieuwkomers zonder recht te hebben op loon bij ziekte of vakantiegeld. Alsof dat niet erg genoeg is zijn ze ook nog eens onverzekerd voor ongelukken en schade. De PvdA vindt dat de postbedrijven garant moeten staan voor hun werknemers en dit soort misstanden snel uit de wereld moeten helpen.

De postbedrijven zeggen dat ze niet kiezen voor goede arbeidsvoorwaarden omdat daar geen geld voor is. Ik vind het stellen van de verkeerde prioriteiten geen excuus om een afspraak te breken. Het is naar mijn mening onbestaanbaar dat de postbedrijven de kosten proberen te drukken over de rug van hun werknemers. Ik hoop dan ook dat het debat opheldering brengt en we snel tot een bevredigende oplossing komen.

Hier het genoemde artikel in het FD.