Open brief aan de PvdA

Naar u bekend is werd in de Politieke Ledenraad een tweetal moties met betrekking tot de onverdoofde (rituele) slacht aangenomen – de motie-Slager en een motie van het Partijbestuur.

De motie-Slager vraagt de fractie:

samen met religieuze organisaties naar verbetering te zoeken waar mogelijk;

De motie van het Partijbestuur roept de Tweede Kamerfractie op om:

gevoerde discussie en stellingname van de Politieke Ledenraad uiterst serieus te nemen en te betrekken bij haar finale oordeel over het initiatiefwetsvoorstel; de betrokkenheid van de diverse geloofsgemeenschappen bij de verdere behandeling van het wetsvoorstel en de onderliggende regelgeving te waarborgen.

Wij moeten concluderen dat de weg van de fractie – met het amendement dat zij mede heeft ondertekend – aan de beide genoemde moties in het geheel geen recht doet. Er is geen contact opgenomen met de geloofsgemeenschappen, geen poging gedaan om te kijken naar verbetering van dierenwelzijn binnen wat ritueel mogelijk is, laat staan tot een convenant te komen, geen poging gedaan de betrokkenheid van de diverse geloofsgemeenschappen te waarborgen – en al helemaal niet om het wetsvoorstel af te wijzen. In plaats daarvan wordt een amendement gesteund dat discriminatoir en onwerkbaar is.

Kosjer en halal eten zijn belangrijke onderdelen van de Joodse en islamitische identiteit. Vlees kan alleen gegeten worden na een volgens de regels uitgevoerde slacht. Regels die juist ingesteld zijn met het oogpunt op dierenwelzijn. Voor de leden van de Joodse en de Islamitische geloofsgemeenschappen betekent het in beginsel verbieden van rituele slacht – zoals het amendement beoogt- een ernstige inbreuk op deze identiteit. Een meerderheid van de Tweede Kamer zal dan een minderheid in Nederland verhinderen een onderdeel van zijn geloofsbelijdenis te beleven. Ook een met dit amendement gewijzigd wetsvoorstel neemt de door de Raad van State geconstateerde spanning met de grondwet daarom niet weg.

Waar nu onaanvaardbaar dierenleed geconstateerd wordt, dient ingegrepen te worden – en wordt al ingegrepen. Buiten dat hebben de geloofsgemeenschappen aangeboden samen met anderen te kijken in hoeverre dierenwelzijn verbeterd kan worden. In het amendement is echter sprake van het maken van een uitzondering op de algemene Nederlandse situatie: een omgekeerde bewijslast, waarbij wij zouden moeten bewijzen – niet slechts dat er geen onaanvaardbare misstanden zijn, maar, veel verder gaand, dat het dierenwelzijn niet meer wordt geschaad dan bij de industriële slacht! Een absurde en incriminerende redenering die de geloofsgemeenschappen a priori als dierenmishandelaars neerzet. Een redenering, ook, die uitgaat van de niet vol te houden opvatting dat dieren en mensen gelijkwaardige rechten hebben: een veronderstelde verbetering van het welzijn van dieren gesteld boven het effect van een diepgaande inbreuk op gevoelens van mensen.

Uit de discussies is gebleken dat dierenleed niet wetenschappelijk is vast te stellen. Hersenactiviteit is te meten, reflexen zijn waar te nemen, maar in hoeverre er sprake is van leed is, zeker bij dieren, niet te concluderen. Al helemaal is niet vast te stellen wat aanvaardbaar is, of hoe het leed bij de slacht zich verhoudt tot de beleving van het dier daaraan voorafgaand.

Het Nederlands Israëlitisch Kerkgenootschap en de Joodse Gemeente Amsterdam (NIHS) hebben een kort geding aangespannen om de onderzoeksgegevens van wetenschappelijk onderzoek van de Universiteit van Wageningen, waar de indiener van het wetsvoorstel zich op baseert, boven te krijgen. Tijdens dit kort geding is erkend dat het onderzoek niet door de universiteit Wageningen is uitgevoerd, dat het onderzoek onvolledig is, en niet heeft plaatsgevonden in een Joodse of Islamitische slachterij. Ook TNO komt tot de conclusie dat de onderzoeken weinig wetenschappelijke waarde hebben.

Kortom: het amendement waar de fractie zich achter heeft gesteld lijkt een mooi en werkbaar compromis, maar in de praktijk neemt het het discriminatoire karakter van het wetsvoorstel niet weg, en is onuitvoerbaar.

De inzet van de fractie vinden wij zeer teleurstellend. Wij roepen daarom het Partijbestuur op de fractie hierop aan te spreken.

Hoogachtend,

Robbert Baruch

Deze brief is overgenomen van Baruch blogt