Open sollicitatie: JSF-bouwer

Geachte Minister Hennis,

Bij deze stuur ik u een open sollicitatiebrief, graag zou ik meewerken aan de bouw van de JSF. Dit vooral omdat ander werk thans niet aanwezig is. Ik wil u wijzen op mijn werkervaring en scholing. Een afgeronde HBO opleiding in de Kunsten, en de start aan een wetenschappelijke studie Cultuur mag ik op mijn Curriculum Vitae schrijven, alsmede een betrekking bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken, waar ik ruim 7 jaar lang heb gewerkt. Ik zit thans zonder werk, maar maakt u zich niet druk hoor, de auto kan ik nog verkopen voor een maand hypotheek, dus u hebt nog ruim een maand om te beslissen.

Ik zie de kans die u mij gaat bieden als een hele grote. Een JSF valt natuurlijk nog minder op als ze met de juiste coating en primer, bewerkt worden alvorens je er een heuse Hollandsche Lucht op schildert. Ja juist, dan zijn ze helemaal onzichtbaar. Dus wat ben ik u dankbaar voor de JSF, wat een werkgelegenheid zal dat bieden. Nederland moet zich toch onderscheiden in ondernemingsdrang.

Natuurlijk heb ik gelezen dat het nog helemaal niet zeker is, die JSF. Dat RTL het helemaal niet bij het goede eind had. Maar u en ik weten dat alles reeds in kannen en kruiken is. Achter uw schermen is van alles al bekonkeld en is er geproost op een geld verkwistend rekwisiet. Op dit moment knallen hier (Veghel, nabij Volkel) de F16’s door de lucht. Een soort laatste stuiptrekking en de perfecte reden om de overtollige kerosine de lucht in te spuwen. Ze oefenen al ruimschoots een week en ik durf te zweren dat de scheur in de schuur een beetje gegroeid is. De grond trilde van de opgebouwde spanning. Euro’s vlogen weg in de lucht. Voor het vertier, voor het vertier.

Mijn vertier thans bestaat uit het collecteren van afwijzingen. De laatste was dat ik niet goed genoeg was om nachtdiensten te draaien bij PostNL als postsorteerder. Werk dat ik in mijn studententijd heb gedaan om onderdak te betalen. Kijk ik naar mijn stapel afwijzingen dan is het een behoorlijk pak aan het worden, maar zoals u ziet, zit ik niet terneergeslagen thuis. Heb ik het niet op een ongeremd zuipen gezet om alles maar te vergeten. Ik zit niet bij de pakken neer. Ik neem het heft in eigen hand. Creativiteit heet dat. Bezit je het niet dan zijn het verrekt lastige tijden hoor. Dat kan ik u melden.

De JSF dus. Hulde voor de JSF! Mijn uitkomst, Nederland zal opbloeien met dit wonderschone apparaat. T-shirts met de beeltenis zullen worden verkocht, op de plaats waar nu de bibliotheek van het Tropeninstituut is gevestigd zal een museum voor dit roemrijke vliegapparaat komen, mensen zullen posters aan kopen, kinderen zullen merchandise verafgoden en smeken om een nieuw vliegtuigje te kopen bij de plaatselijke speelgoedwinkel! Een prototype, met Hollandse Lucht van ondergetekende kan mooi op doortocht langs de Nederlandse musea, wat zeg ik?! Op wereldtournee. Wat een prachtding zal het worden, de brugpijler van onze povere economie. U begrijpt hoe fijn het is dat u de Nederlander een kans biedt daar aan mee te helpen en te werken. Want oorlogstuig kunnen we niet genoeg hebben, daar moeten we in investeren.

Dus Minister Hennis, ik zeg ja tegen de JSF, ja tegen u, ja tegen de kosten. Het zal ons land goed doen! Het zal ons uit de misère trekken, uit de verdoemde economische tijden, mensen lopen lachend over straat als hij er eenmaal is, omdat we onze welvarendheid op pijl kunnen houden, zodat Open Luchtmachtdagen misschien wel vier keer per jaar gehouden kunnen worden. Inclusief de oefentijd vooraf. Bergen zullen we verzetten. De Lucht, dat is onze cultuur, dat is onze hoop. Ik wil daar graag aan mee werken. Want een creatief brein moet zijn boterhammen ook maar betalen, zijn scheuren in zijn schuurtje vullen en zijn ei kwijt. De JSF mevrouw Hennis, met Hollandsche Luchten er op geschilderd. Niemand zal het verwachten en ik doe het graag.

Tijdens een eventueel gesprek kan ik u mijn sollicitatie nog nader toelichten.

Hoogachtend,

Bas Geeraets