Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Hoe erg is genderneutrale kinderkleding nu eigenlijk?

  •  
20-09-2017
  •  
leestijd 4 minuten
  •  
402 keer bekeken
  •  
8137646815_cc5303887f_z
Zoals een rode lap werkt op een stier, zo werkt het woord 'genderneutraal' op de krochten van Twitter. “Het moet niet gekker worden!”, “Waar gaat het heen met dit land?!”, “Ik koop nooit meer iets bij de HEMA!” Maar is het echt zo erg allemaal?
Vanmorgen kwam het nieuws naar buiten dat de HEMA hun kinderkleding genderneutraal gaat maken. En zoals een rode lap werkt op een stier, zo werkt het woord genderneutraal op de krochten van Twitter. “Het moet niet gekker worden!”, “Waar gaat het heen met dit land?!”, “Ik koop nooit meer iets bij de HEMA!”… Mensen zijn boos. Maar omdat ik vermoed dat ze ’t niet helemaal begrijpen, hier een kleine verduidelijking.
Ze komen je kind niet transgender maken
Behalve dat dat gewoon niet kan, wíl HEMA dat ook helemaal niet. Wat ze doen, is de aanduiding “jongens” of “meisjes” van de labels halen. Wat ze níet doen, is je jongen voortaan verplicht roze jurkjes laten dragen. Of dino-shirts ontzeggen. Zowel de roze jurkjes als de dino-shirts blijven gewoon te koop, maar dan zonder geslachtsaanduiding op het kaartje.
Waarom dat moet? Nou ja, het moet niet, maar het is fijn voor meisjes als C., de dochter van een vriendin van mij. Deze vijfjarige meid loopt graag in prinsessenjurken met een toverstaf te zwaaien, maar weet óók alles over dino’s. Ze zou dus heel graag een dino-shirt dragen, maar voorheen stond er dan altijd “boys” op het label. En C. is geen “boy”, ze is een meisje! “Mogen meisjes dino’s dan niet leuk vinden?” Natuurlijk wel! En daarom is het dus fijn als die labels verdwijnen.
Roze en blauw, wie heeft dat eigenlijk verzonnen?
Je denkt er misschien nooit over na, maar waarom ís roze eigenlijk voor meisjes? En blauw voor jongens? Misschien “voel” je dat dat klopt, of is je argument “dat dat gewoon zo is”, maar dan heb ik nieuws voor je: Je bent bedot door marketingmensen.
In de jaren ’20 was het nog een wijdverspreid idee dat blauw een geschikte kleur voor meisjes was, omdat deze kleur “delicate and dainty” zou zijn. Roze daarentegen was meer iets voor jongens. Pas na de Tweede Wereldoorlog veranderde dit, mede door de vrouw van president Eisenhower, die eigenlijk altijd in roze gekleed was. Het roze was ook een mooi contrast met de blauwe werk-overalls die de fabrieksvrouwen in de oorlog droegen.
Maar behalve blauw en roze droegen kinderen vaak ook gewoon neutrale kleding. Dat was handig: zo kon je kinderkleding meerdere malen doorgeven binnen het gezin of de familie. Ik denk dat iedereen van mijn leeftijd nog wel weet hoe de zakken te kleine kleertjes van nichtjes en neefjes binnenkwamen. Nieuwe kleren? Die waren leuk voor de schoolfoto, maar voor de rest van het jaar waren hand-me-downs prima.
“Maar hallo!”, dachten de marketingmensen: dat verkoopt natuurlijk niet! En dus zijn ze de laatste twintig à dertig jaar bezig met het onderverdelen van de markt in twee heel specifieke vakken: jongens vs. meisjes. Zo moest je plots voor je tweede kind allemaal nieuwe pakjes kopen, een nieuwe kinderkamer inrichten, nieuw speelgoed kopen…
En voor volwassenen geldt hetzelfde, kijk maar eens in je badkamer. Liggen daar scheermesjes voor vrouwen, staat daar shampoo voor mannen? Logisch, denk je misschien. Maar denk eens terug. Toen ik een kleine Toeps was, hadden wij als gezin één fles shampoo. Hij rook niet stoer of vrouwelijk, maar gewoon fris.
Kortom, jij betaalt dubbel en de fabrikanten líggen dubbel. Is het dan echt zo erg, dat een winkel besluit die labels te schrappen?
“Maar, maar… Het moet maar eens stoppen met die politieke correctheid!”
Tja. Ik snap dat argument nooit zo. Als het correct behandelen van minderheden, gemarginaliseerde groepen of wie dan ook jou tegen de borst stuit, dan moet je eens goed naar jezelf kijken. Als rekening houden met anderen voelt alsof jíj wordt beperkt, dan hoop ik dat je beseft dat dat enkel is omdat jij voorheen een privilege had dat anderen niet hadden. En als HEMA-kinderkleding je boos maakt omdat “jij gewoon een man bent!”, dan zou ik je willen vragen waarom kleding-zonder-label je daar onzeker over maakt. Weet je zonder dat kaartje plots niet meer wat je mooi vindt? Wat je zou moeten kopen?
En dan nog even dit. Want in zulke gevallen zijn er ook altijd types die vinden dat de overheid hier iets mee moet. Net als toen bij de NS, die “beste reizigers” ging zeggen, waarop de PVV kamervragen stelde. Over een commercieel bedrijf! Zoals jullie hopelijk begrijpen, zijn bedrijven binnen de wet vrij om te doen wat ze willen. Al verkopen ze enkel pimpelpaarse shirts met een smiley erop, en niks anders.
Mocht je de HEMA nu nog steeds kut vinden, boycot ze dan vooral. Scheelt mij weer bekrompen types in de winkel. Wel wil ik je dan verzoeken meerdere bedrijven te boycotten. Wat te denken van de NUON, die nog steeds genderneutrale stroom levert. Of Page, want come on, als man je billen afvegen met puppy-hondjes? Dat kán toch niet! Daar moet snel een stoere, mannelijke wc-rol voor in de plaats komen, met straaljagertjes erop of zo. En Ziggo, want jezus, is er nu nóg geen internet voor vrouwen? Hup hup. Actie.
Deze opinie verscheen eerder op toeps blog.

Meer over:

opinie, gender
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.