Over de valse glimlach

Ivan Wolffers schrijft elke dag een gezond weetje, gebaseerd op onderzoeken met merkwaardige en soms ongelofelijke uitkomsten. Door de weetjes van Wolffers leer je van alles over bijvoorbeeld verschillende ziektes, medicijngebruik en gezond afvallen, maar ook over de vaak komische verschillen tussen mannen en vrouwen.

De meeste mensen die glimlachen terwijl ze gefrustreerd zijn denken dat niemand hun teleurstelling doorheeft, maar ze hebben het mis. Zelfs een computer, die daarvoor geprogrammeerd is kan het herkennen en vaak nog beter dan mensen.

In een reeks experimenten konden de onderzoekers zien wat de karakteristieke echte glimlach van een valse glimlach onderscheidt. Een gelukkig glimlach wordt langzaam maar zeker opgebouwd en verdwijnt ook langzaam. Een lach als een boer met kiespijn is er meestal onmiddellijk en verdwijnt ook weer snel.

Mensen zijn nu eenmaal gecodeerd om een glimlach met geluk te associëren en daarom kan een dubbele boodschap verwarrend zijn. Dat gebeurt bijvoorbeeld bij mensen bij autisme. Dit onderzoek is het eerste in zijn soort. De onderzoekers moeten bij de presentatie van zo’n onderzoek meestal ook nog iets zeggen over het nut van hun vondst. Kun je er iets mee doen bij begeleiding van mensen die met de zorg van mensen met autisme belast zijn? Kun je er iets mee doen bij verkoopmethoden? Ik weet het niet, maar vind het gewoon fascinerend.