Paf zeggen, paf doen, paf staan

Er is in de sociale en andere media een ongehoorde ophef ontstaan rond het 21-jarige meisje dat op negen april voor de rechter moet verschijnen omdat zij Thierry Baudet met de dood zou hebben bedreigd. Over haar identiteit is niets bekend. Wij moeten het doen met een verklaring die zij via haar advocaat naar buiten heeft gebracht. Het AD citeert daaruit het volgende: “Ik hoorde dit liedje op de melodie van ‘if you’re happy and you know it, clap your hands’. Ik zag er geen kwaad in, ik zong het ook, ik had niet verwacht dat mensen het als bedreigend zouden opvatten, dat het serieus genomen zou worden. Ik roep enkel op om ‘paf’ te roepen, bedreigen was niet mijn bedoeling.”

Stigma Verdere hoon was haar deel. Zij heeft aan de rechterkant van het politieke spectrum de reputatie gekregen van een volksvijandin en potentiële moordenares. Dat zal haar leven nog behoorlijk op zijn kop zetten want zulk een stigma blijft lang zichtbaar en bij de heren van GeenStijl en hun imitatoren hebben ze een geheugen als een ijzeren pot.

De vraag is dan: wat heeft die kleine feeks misdreven? Zij zong onder het oog van de camera het volgende: “Als je Thierry dood wil schieten, zeg dan paf”. Dat kwam vervolgens eerst op het Youtube-kanaal van een freelance newsgetter, waarna de scene werd overgenomen door de televisie en de websites van de grote kranten. Tegelijkertijd golfden ze door de sociale media. In de Volkskrant wijdde Jean Pierre Geelen er zelfs een echt beschouwinkje aan. Hij zag er geen ernstige bedreiging jegens Baudet in.

Zingen en zeggen Heeft Geelen gelijk? De crux van de hele zaak zit in het woordje “zeg”. Had de kleine feeks gezongen: “Als je Thierry dood wil schieten, doe dan paf”, dan kun je daar zeker een bedreiging in zien. Paf doen betekent immers een schot lossen. Maar dat zong ze niet. Ze zong zég dan paf. De zinsnede krijgt daardoor twéé betekenissen.

Het kan ten eerste een oproep zijn aan potentiële moordenaars om zich te melden. Zij maken zich vervolgens kenbaar door “paf” te roepen. In dat geval verdient niet zij vervolging, althans niet in eerste instantie, maar wel degenen die haar oproep beantwoordden met een krachtig “paf”. Zij gaven immers daarmee zelf de indicatie dat zij de heer Baudet iets willen aandoen. Het meisje komt pas weer in beeld als de officier van justitie het bewijs krijgt aangereikt dat het haar te doen was om het vormen van een criminele organisatie rond haar persoontje, bestaande uit lieden die Thierry wel een kopje kleiner willen maken door de daad bij het woord te voegen en paf te doen. En anders is zij een belangrijke helpster van de autoriteiten, die toch zo vaak potentiële terroristen te laat in het vizier krijgen.

De andere betekenis zet haar niet langer als een kleine feeks neer maar als een nadenkende, volwassen vrouw, die de onbeheerste woede in haar deel van de antiracisme-demonstratie wilde dempen. Uit de media blijkt dat de afkeer van dr. Baudet onder de demonstranten groot was. Gebruik geen wapens maar woorden, wilde zij maar zeggen. Als je in je het emotionele besluit opwelt om dr. Baudet neer te schieten, zeg dan “paf”. Dat kalmeert. Dan verdwijnt de druk van de ziel. In dat geval is de gezongen leuze het tegendeel van een oproep tot moord. Wees eerlijk: iedereen denkt wel eens om met Willem Elsschot te spreken: “Ik sla haar dood en steek het huis in brand”. Dat doe je dan niet. Je blijft hoogstens net als de vader uit het beroemde gedicht een tijd lang een vervaarlijke aanblik bieden. Zeg “paf” en de druk gaat van de psychologische ketel.

Woede De politierechter zal op 9 april moeten uitmaken hoe de gewraakte zin dient te worden geïnterpreteerd. Deze heeft geen gemakkelijke taak als het hem of haar erom te doen is recht te spreken in plaats van zalf te smeren op de gebutste ziel van bepaalde volksdelen. Hoe het vonnis ook uitvalt, hun woede zal blijven. Ze hebben een feeks gevonden, een heks, de incarnatie van het kwaad die met haar toverspreuk Nederland heeft geschonden, de succubus die erop uit is hun levenssappen op te zuigen.

De tijden zijn wel veranderd. Wie dit land in een minder heethoofdige periode heeft gekend, zegt geen paf, doet geen paf maar stáát paf.

Cc-foto: Paolo Dala