Pas op Shell! Het gevaar schuilt in de diepte

Op 8 mei 2013 bericht de Telegraaf: ‘Het Brits-Nederlandse olieconcern Shell gaat een olie- en gasfaciliteit bouwen die 3 kilometer diep in de Golf van Mexico kan boren. Geen enkel ander olieconcern kan zo diep boren.’

‘ Geen ander concern kan zó diep kan boren ‘, klinkt het bijna trots. Op 20 april 2010 vond er een explosie plaats op de Deepwater Horizon, in diezelfde Golf van Mexico als waar Shell nu gaat boren. Op 1500 meter diep lekte olie drie maanden lang vrij de zee in. Toen was men minder trots op hoe diep men kon boren. Als de ramp bij dan één van de diepste boorputten voortduurt, klinken er geluiden of het wel zo verstandig was om zo diep te boren. Het dichten van het lek duurt uiteindelijk drie maanden. Dat het oliebedrijf en de mens nog onmachtig is om op zulke diepte een lek te dichten, is dan duidelijk en BP-topman Tony Hayward treedt af.

Zodra de olie aanspoelt op de stranden, stort de lokale visserij en het toerisme in. Vogels zijn als altijd de dupe van de zwarte smurrie. In volume zal Deepwater Horizon de grootste olieramp in de geschiedenis worden. Een jaar later drijft er nog steeds olie op de oppervlakte en er spoelen tien maal zo veel dode baby dolfijnen aan als normaal. Twee jaar na de ramp spoelen er nog teerballen aan en moeten stranden sluiten na een storm. Nu, in 2013, is de ramp ver van over. De gezondheidsklachten onder de kustbevolking en lange termijneffecten zijn nog niet eens besproken.

Op de nieuwe plannen van Neerlands trots Shell, zal een storm van kritiek losbarsten. In de VS komen verse emoties bovendrijven: zo een ramp wil je niet nogmaals meemaken. Zorgen die terecht zijn, als we ons beseffen dat Shell tweemaal zo diep gaat boren als bij de grootste olieramp in de geschiedenis en waarbij men onmachtig was om een lek op die diepte te dichten. Vermoedelijk zal de reactie van Shell bestaan uit het laten zien van de laatste veiligheidsmaatregelen, wat moet aantonen dat de kans op een ramp nagenoeg nihil is. Als Deepwater Horizon en Fukushima – u weet wel, kerncentrales die maar één op de miljoen kans op een meltdown hebben – ons iets leren, dan is de vraag niet óf de ramp plaatsvindt, maar wanneer die plaatsvindt. Het enige juiste antwoord van Shell mag een plan zijn. Hoe ze denken om op 3000 meter diepte binnen een dag een olielek te dichten. En dan bedoel ik een waterdicht plan. Elk ander antwoord, getuigt van een onverantwoorde hebberigheid. Een hebberigheid die doet denken aan de dwergen uit Lord of the Rings, die alsmaar dieper graafden.