Politicus haalt even geld op in het bordeel

Je bent politicus, je loopt even een bordeel binnen om geld op te halen, regelt een vergunning voor illegale prostituees, stopt het geld in je korte broek en gaat vervolgens een biertje drinken met de bordeelhouder. Op Sint Maarten lijkt het de gewoonste zaak van de wereld.

Voor het geld hoeven de politici het niet te doen. Sint Maarten heeft de bevolkingsomvang van een klein stadje in Nederland, maar parlementariërs hebben zichzelf een vergoeding gegeven die stukken hoger is dan die van Tweede Kamerleden in Nederland. Het parlement van Sint Maarten komt ook nog eens weinig bij elkaar. De tijd die de politici over hebben wordt gevuld met andere zaken, zoals Illidge laat zien. Sint Maarten is een knooppunt van internationale vrouwenhandel, maar ook van wapenhandel, drugshandel en vooral het witwassen van crimineel geld. Bijvoorbeeld in de casino’s van Francesco Corallo, een belangrijke financier van politici op het eiland, die nauwe banden heeft met de Siciliaanse maffia.

Deze week waren de parlementariërs van Sint Maarten op bezoek in Nederland, voor een conferentie over goed bestuur. Daar heb ik de politici van Sint Maarten opheldering gevraagd over hun exorbitante vergoedingen, terwijl de bevolking van het eiland gebukt gaat onder armoede. Ook heb ik Illidge gevraagd om opheldering over de criminele activiteiten van hem en de minister van Justitie. Het antwoord was ontluisterend: ze wilden nergens over praten. Ik moest me vooral nergens mee bemoeien. Nu kun je zeggen, ach, dat is Sint Maarten, waar maakt u zich zo druk over? Sint Maarten is een autonoom land, maar ook een land binnen het Koninkrijk. Dat betekent dat Nederland nog steeds verantwoordelijk is voor goed bestuur op het eiland, handhaving van de rechtstaat en bescherming van de mensenrechten.

Als verantwoordelijk politicus heb ik me al een aantal jaren verdiept in Sint Maarten, vooral in de nauwe verwevenheid tussen criminele onderwereld en politieke bovenwereld. Als het gaat om de politiek op Sint Maarten kan ik niet anders zeggen dan dat het een boevennest is. Dat weet ik, maar dat weet ook onze minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Ook Plasterk zal moeten erkennen dat Sint Maarten politiek een boevennest is. En dat zal ook gevolgen moeten hebben voor de verhoudingen binnen het Koninkrijk. We kunnen niet accepteren dat politici op Sint Maarten de bevolking verwaarlozen, maar zichzelf verrijken. We kunnen niet toestaan dat zij meisjes uitbuiten en criminelen in het zadel houden. En dat kan zeker niet als dat ook nog eens gebeurt onder onze verantwoordelijkheid.