Politie, bestrijd het sluipend gif van discriminatie

Korpschef Gerard Bouman legt bij de Nationale Politie zijn vinger op de zere plek. ‘Er sluipt een gif onze organisatie binnen. Het gif van de uitsluiting’, schreef hij in zijn blog aan zijn agenten en hun leidinggevenden. Agenten van allochtone afkomst horen hun maten in de agentenwacht spreken over ‘die kutmoslims’ en dat wij ‘die moskeeën maar in de fik moeten steken, want dan is het probleem opgelost.’ Dit zijn de collega’s met wie zij schouder aan schouder de straat op moeten.

Goed en kwaad Sluipend gif, zo noemde ook minister Lodewijk Asscher verleden jaar het ‘minder minder’ van Wilders tijdens diens PVV-verkiezingsavond. Tegen zulk sluipend gif zijn organisatietransities via PowerPoints, kick offs en praatsessies van interculturele bureautjes niet meer dan verraderlijke placebo’s. Wat wel helpt tegen gif dat politieteams in sluipt, is het monster recht in de ogen kijken. Om te beginnen door als superieuren stevige correctiegesprekken te voeren met de teamchefs die het sluipende gif toelieten. En door te eisen dat de periodieke beoordelingsgesprekken het gesar, gepest en de andere trucs om agenten die buiten de mainstream vallen aan de orde stellen.

Wie zich schuldig maakt aan de productie van gif, hoort recht voor zijn raap ontslag aangezegd te krijgen. Wat betreft de nieuwe agenten, doet de korpschef er goed aan zijn sollicitanten te checken op PVV-achtige opvattingen die destructief zijn en voor het politiewerk ronduit fataal. Juist bij de politie is het onderscheid tussen goed en kwaad zo belangrijk, dat juist het politieberoep onderzoek verdient naar de antecedenten en het milieu van de sollicitanten.

Geen liefdadigheid Door zo op te treden, geeft de korpschef positie aan al die agenten die wel degelijk deugen, die hun vak verstaan en dus de verschillen op waarde weten te schatten. Die zijn er gelukkig ook. Zij houden van hun beroep, zij willen resultaten. Daarom stellen zij het juist op prijs dat hun allochtone collega’s de specifieke kennis en vaardigheden meebrengen die de politie zo hard nodig heeft om een goede informatiepositie te verwerven in moeilijk toegankelijke kringen.

Ik heb in Amsterdam met veel van zulke agenten gewerkt, professionele agenten die juist blij zijn dat ze met inzet van hun allochtone collega’s beter hun werk kunnen doen; met zulke collega’s hoeven ze niet meer op heterdaadjes te wachten, maar kunnen zij dankzij goed recherchewerk achter de boeven aanjagen. En met allochtone collega’s aan hun zijde, worden zij niet langer op doodlopende sporen gezet, want de Marokkaans-Nederlandse agenten die de taps afluisteren verstaan de straatmix van Riffijns, Arabisch en stadstaal.

De korpschef heeft dus gelijk, het gaat nadrukkelijk niet om afspiegeling, het is zeker geen liefdadigheid en het is bepaald geen voorrang bij gelijke geschiktheid. Het gaat erom extra kwaliteit in huis te halen. Helaas heeft Bouman zoveel moeite met de werving dat hij zelfs bereid is de taaltoets uit te stellen tot na de opleiding. Dat hoeft niet, onze Mohameds en Fatimas hebben goed Nederlands geleerd en brengen juist extra talen binnen. De oorzaak van de wervingsproblemen ligt bij de onveilige werkplek voor moslimagenten en andere agenten van allochtone herkomst. De politie slaagt er pas in om een goede nieuwe lichting binnen te halen als de politie een werkomgeving biedt waar alle agenten op waarde geschat worden, ook allochtone agenten en ook moslimagenten.