Politiek doet er toe!

Tijdens mijn studie politicologie heb ik me vaak afgevraagd ‘wat doet er meer toe, macht of geld?’. Ik wist het nooit precies, maar ik neigde altijd naar macht. Of eigenlijk naar de vraag wie bepaalt, wie krijgt, wat en wanneer?

De wereldwijde financiële crisis toont nu dat mijn keuze van toen niet geheel onjuist was. Want als de crisis iets bewijst dat is het dat de politiek en politici er toe doen. En dus niet perse de economische modellen van de slimste rekenaars. Want of het nu gaat over de vete over het schuldenplafond in de Verenigde Staten of over de strijd tussen de Europese Centrale Bank en Duitsland en Nederland over de eigen bijdrage van banken aan de redding van Griekenland; het zijn uiteindelijk de politici die er met zijn allen uit moeten komen.

Er rust dus een zware verantwoordelijkheid op de ruggen van deze politici. Een verantwoordelijkheid die zij serieus moeten nemen. Dat de gewone burger dat ook vindt bleek ook uit de recente twitteractie in de VS. Toen de strijd tussen de Democraten en Republikeinen echt dreigde te ontsporen lieten 1000den twitteraars middels de hashtag (#)fuckyouwashington hun volksvertegenwoordigers weten genoeg te hebben van de onenigheid. Deze kreet was geen middelvinger richting de politiek an sich, maar eerder een oproep aan politici om verantwoordelijkheid te nemen en onmiddellijk tot een oplossing te komen. Er stond namelijk iets op het spel: de economische en financiële toekomst van hun land.

Wat betekent deze verantwoordelijkheid nog meer? Het betekent voor politici dat zij hun kennis op peil behoren te houden, hun stukken moeten lezen en laten bijpraten door experts. Een terugkeer wat mij betreft naar een politiek gebaseerd op kennis en inzicht in plaats van het huidige fact-free-politics. Net als vroeger op de lagere school lijkt het namelijk wel alsof zeggen dat je je stukken nooit leest, betekent dat je stoer bent. Trots zijn op het feit dat je een samenvatting hebt gelezen vind ik echter niet passen bij de verantwoordelijkheid van een volksvertegenwoordiger. Hoeveel begrip ik daar als oud-medewerker van verschillende politici ook voor heb.

Het belang van de feiten op een rijtje hebben bleek laatst weer toen het kabinet de Kamer en daarmee het Nederlandse volk tot twee maal toe verkeerd voorlichtte over de inhoud van het schuldenakkoord over Griekenland. Bizar, kun je je voorstellen wat er was gebeurd als Philips of General Motors een paar nullen verkeerd hadden gezet? Deze bedrijven zouden binnen no-time worden afgestraft door de markt. En hoewel ook ik het leuk vind dat we een frisse premier hebben die fatsoenlijk uit zijn woorden komt, getuigt het niet van veel betrokkenheid bij de wereld als je als minister-president op Dance Valley opduikt.

Maar waar politici zich dus weer moeten gedragen als verantwoordelijke en vakkundige mensen is het minstens zo belangrijk dat wij als Nederlandse burgers onze verantwoordelijkheid moeten nemen. De meerderheid van de burgers noemt zich tegenwoordig zwevende kiezer en weigert ook maar iets in leveren dat afdoet aan haar eigen belang. Het gemak waarmee wij kiezers politici dwingen tot het aangaan van breekpunten draagt niet bij aan beter bestuur van ons land, laat staan aan een fatsoenlijke bijdrage aan ingewikkelde kwesties als het oplossen van een wereldwijde crisis.

Kortom, het is duidelijk meer dan ooit blijkt dat politiek er toe doet. Laten politici en de politiek dan ook dit natuurlijk moment gebruiken om orde op zaken te stellen. Want, vrij naar Bill Clinton, it’s politics, stupid!