PvdA moet kiezen

Afgelopen weekend ging ik uit nieuwsgierigheid naar het landelijk congres van D66. Uit nieuwsgierigheid, en om Eelco Keij even te zien en te steunen, die ik heb leren kennen bij de PvdA (hij maakte twee jaar geleden de overstap naar D66), momenteel in New York woont en een motie op het congres in wilde dienen die opriep tot het behoud van dubbele nationaliteit.

Ik ben daar zelf ook groot voorstander van. Ik vind het absurd dat het kabinet dubbele nationaliteiten wil verbieden. Welk probleem denken ze daarmee op te lossen? Ze creëren er alleen maar nieuwe problemen mee!

Zo zijn er veel landen waar het niet mogelijk is om je nationaliteit op te geven, zelfs al zou je dat willen. In totaal gaat dat om 17 landen, waaronder Marokko, Tunesië en Griekenland. Ook zijn er veel praktische problemen: in sommige landen geldt bijvoorbeeld dat je alleen een erfenis kunt krijgen of geven als je de nationaliteit van dat land behoudt. Overigens is het in Nederland al sinds 1997 zo dat mensen in principe hun andere nationaliteit op moeten geven als ze genaturaliseerd worden, tenzij ze goede reden hebben om dat niet te hoeven (of kunnen) doen. Daar wil het kabinet dus nu vanaf, bizar genoeg.

Afijn, de motie van Eelco haalde een gigantische meerderheid op het D66-congres. Van de meer dan 1000 aanwezigen stemden slechts 3 mensen tegen. Het congres was verder erg leuk. De gemiddelde leeftijd lag ergens in de 30, ik kwam er ontzettend veel bekenden tegen en ik voerde een aantal leuke, vaak abstract/principiële discussies. Wat dat betreft -en het feit dat de entree 30 EUR was en praktisch iedereen gekleed was alsof ze bij een zakelijke bijeenkomst waren- vond ik het beeld van D66 als elite partij wel een beetje bevestigd worden. Maar de sfeer was goed en de mensen waren gezellig. Ik werd uiteraard veel aangesproken door mensen die wisten dat ik PvdA’er ben en zich afvroegen wat ik op het congres deed (‘ben je hier als spion?’) of probeerden mij over te halen om lid te worden van D66, maar daar antwoordde ik consequent op dat ik gewoon nieuwsgierig was en dat ik al tien jaar vind dat de PvdA, GroenLinks en D66 eigenlijk zouden moeten fuseren.

Tegen het eind van het D66-congres vertrok ik naar Rotterdam, waar in het kader van ‘Linkse Vernieuwing’ een van de zeven bijeenkomsten was die binnen de PvdA waren georganiseerd in het land om te praten over de koers van de partij. Veel mensen maken zich terecht zorgen over die koers. Waar ik al bang voor was, bleek ook zo te zijn: bij de bijeenkomst waren weer ‘the usual suspects’ en de gemiddelde leeftijd van de bezoekers lag minimaal 15 jaar boven die bij het D66-congres. Veel vernieuwends was er niet te melden geweest, zo hoorde ik van een aantal bezoekers. Het was eigenlijk behoorlijk deprimerend.

Ik ben zelf van mening dat de PvdA niet goed duidelijk weet te maken waar de partij voor staat. Als ik actieve PvdA’ers vraag: ‘wat is de slogan van de partij momenteel?’ dan kijkt eigenlijk iedereen me glazig aan. Als ik vraag wat het belangrijkste thema is waar de PvdA zich nu mee bezig houdt, dan krijg ik een zelfde reactie, óf totaal uiteenlopende antwoorden, variërend van ‘zorg’ tot ‘onderwijs’ en van ‘de economie’ tot ‘Kunduz’. Zolang de partij niet één specifiek onderwerp heel erg weet te claimen en dat uit gaat venten, zal haar positie wankel blijven.

Politiek is keuzes maken. De PvdA moet kiezen.

Kies: Volg Joop op Twitter , vind Joop leuk op Facebook