PVV-stemmer verdient betere partij

Het bashen van moslims is niet moeilijk. Hetzelfde geldt voor het bashen van PVV-stemmers.

Zo worden de Wilders-fans in het hilarische verslag van de pro-Wilders demonstratie van Rutger Castricum (GeenStijl) neergezet als een kleurrijk stel Tokkies. Je kunt ze ook gemakkelijk met extreemrechts associëren door te wijzen op de vertegenwoordiging van extreemrechts in dezelfde demonstratie. Allemaal niet moeilijk, voor je het weet heb je het beeld gecreëerd van de PVV-stemmer als extremistische Tokkie, die je moeilijk serieus kunt nemen.  

En als undercoverjournaliste Karen Geurtsen in HP/De Tijd duidelijk maakt dat zelfs de PVV-kamerfractie haar eigen achterban niet serieus neemt , waarom zou je ze dat zelf dan wel doen?

Nou geeft de PVV zelf niet veel aanleiding om serieus genomen te worden. Nog afgezien van het omstreden gedachtengoed van de partij, is de structuur van de partij, met één partijlid, weinig democratisch en grossiert de partij in vooral kolderieke voorstellen, abjecte, soms discriminerende uitspraken en kamervragen die vooral bedoeld zijn om aandacht te krijgen. De vertegenwoordigers van de partij spreken niet alleen laatdunkend over sommige bevolkingsgroepen, maar ook over vertegenwoordigers van de regering en de rechterlijke macht. Terwijl de PVV op hoge toon eist dat de islamitische advocaat Enait respect moet tonen voor het Nederlandse recht en de rechters, rept de leider van dezelfde partij weinig respectvol over Noord-Korea en Goelag Archipel na een bezoek aan de rechtbank. 

Ook op de vrijheid van meningsuiting heeft de partij een wat eenzijdige visie. De PVV is meer van het Verbieden dan van de Vrijheid. De vrijheid van andersdenkenden, zeker van orthodoxe moslims, wordt bij voorkeur beperkt.

Essentieel voor meningsvorming en het democratisch debat is een open discussie met andersdenkenden. Maar de partij lijkt respect voor andersdenkende burgers moeilijk op te kunnen brengen en weigert pertinent  buiten de Kamer het debat met hen aan te gaan (zie bijvoorbeeld een telefoontje van de PVV ).

De PVV is verder helemaal niet transparant: partijbijeenkomsten zijn besloten en het is volstrekt onduidelijk door wie de PVV wordt gefinancierd en of daar wat tegenover staat. Tot slot lijken de vertegenwoordigers van de partij in permanente staat van woede en verontwaardiging te verkeren en kruipen ze graag in een slachtofferrol. Het symbool van de partij, een meeuw, stom toevallig hetzelfde symbool als van de NSB , had beter Calimero kunnen zijn.

Toch is er een belangrijke reden om de PVV wel serieus te nemen: er is een grote groep kiezers die zich door die partij vertegenwoordigd voelt. En die stemmers moeten wel serieus genomen worden, door de PVV, maar ook door andere partijen.

Ik heb de afgelopen jaren, onder andere in het kader van onderzoek, veel mensen gesproken die begrijpelijke redenen hadden om op Geert Wilders te stemmen. Veel van hen waren teleurgesteld of voelden zich in de steek gelaten door de ‘heersende elite’. Sommigen zijn ontheemd omdat hun leefomgeving enorm is veranderd, anderen zijn bang dat liberale verworvenheden plaats moeten maken voor een conservatieve islam. Enkelen hadden ook forse kritiek op de islam; maar zulke kritiek moet, vind ik, op iedere ideologie en religie gegeven kunnen worden. Anderen voelen zich bedreigd door moslims en vaak specifieker door Marokkaanse Nederlanders. Sommigen hadden zelf geen slechte ervaringen met hen, maar veel ook wel.  

Het waren stuk voor stuk geen randdebielen, geen Tokkies, geen racisten of rechts-extremisten, maar over het algemeen beschaafde mensen, laag opgeleid, en soms ook hoog opgeleid. In de woorden van Herman Vuijsje: de Wildersstemmers zijn heel gemiddeld.

De PVV-stemmer moet net als iedere andere stemmer worden gehoord. Wanneer ze zich niet meer vertegenwoordigd voelen door de reguliere politieke partijen, is het goed dat ze de mogelijkheid hebben om te stemmen op een andere partij. Het is uit democratisch oogpunt dan ook treurig dat de PVV amper meedoet aan de gemeenteraadsverkiezingen. 

De PVV-stemmer moet serieus genomen worden. Maar dan bij voorkeur wel door een partij die serieus het politieke debat met andersdenkenden wil aangaan en die de rechtsstaat en haar eigen kiezers ook serieus neemt. Een partij die transparant is en die de mogelijkheid biedt lid te worden en mee te praten. Een partij die niet vanuit de Tweede Kamer vragen stelt over lokale kwesties, maar een partij die het lef heeft om op lokaal niveau zelf verantwoordelijkheid te nemen. Zo’n partij is de PVV niet. 

De PVV-stemmer verdient daarom een betere partij.