Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Regering Netanyahu IV: vóór nederzettingen, tégen vrede

  •  
07-06-2015
  •  
leestijd 4 minuten
  •  
429 keer bekeken
  •  
RTEmagicC_nieuwsbrief_vanagt_quotes.png
Zo manipuleert Netanyahu voort, geholpen door de VVD-fractie in de Tweede Kamer 
Netanyahu werd herkozen. Om internationale druk te neutraliseren beweerde hij vervolgens dat hij zich niet tegen de twee-statenoplossing had gekeerd. Hij had alleen bedoeld dat de omstandigheden voor de oprichting van een Palestijnse staat nu niet rijp zijn.
Zo manipuleert Netanyahu voort. De VVD-fractie in de Tweede Kamer helpt hem daar graag bij. Terwijl president Obama openlijk dreigde dat Amerika zijn diplomatieke steun aan Israël zou heroverwegen, deed VVD-buitenlandwoordvoerder Han ten Broeke Netanyahu’s uitspraken af als onschuldige, betekenisloze verkiezingsretoriek. Retoriek van Hamas relativeert Ten Broeke nooit.
Geen Palestijnse staat Netanyahu heeft de twee-statenoplossing nooit gewild. Toen hij eerder van 1996 tot 1999 premier was, deed hij zijn uiterste best het Oslo-vredesproces te laten mislukken. In 2001 pronkte Netanyahu in een gesprek met kolonisten dat hij daarin geslaagd was. Nadien heeft hij alles in het werk gesteld om de oprichting van een Palestijnse staat te voorkomen.
Wie nog illusies over Netanyahu had, hoeft alleen naar zijn nieuwe regering te kijken. Die regering, op 14 mei geïnstalleerd, is Israëls meest rechtse regering ooit. Zij bestaat uit politieke partijen, inclusief Netanyahu’s eigen Likud-partij, die de twee-statenoplossing ondubbelzinnig afwijzen. De kabinetsleden overtreffen elkaar in het verwerpen hiervan.
De uitspraken op een rij Onthutsende uitspraken van ministers en de standpunten van de coalitiepartijen hebben we voor u in kaart gebracht. In één oogopslag is te zien: het kabinet-Netanyahu IV is een regering vóór nederzettingen en bezetting en tegen vrede en twee staten. 
Politiek faalt, burgers nemen verantwoordelijkheid De Israëlische bezetting duurt deze week 48 jaar – de langstlopende bezetting in de moderne geschiedenis. Bezetting houdt voor de Palestijnen in: existentiële onveiligheid, onvrijheid en militaire onderdrukking. Het kan Netanyahu en zijn bondgenoten niet deren – zij willen de bezetting permanent maken.
Dat roept internationaal steeds meer maatschappelijke weerstand op. Burgers in Europa en Amerika organiseren zich vaker en beter, veelal onder de vlag van ‘BDS’ – de internationale campagne voor Boycotacties, Desinvesteren en Sancties, tot Israël de rechten van de Palestijnen respecteert.
BDS-campagne De BDS-campagne is voortgekomen uit een oproep in 2005 van meer dan honderd Palestijnse maatschappelijke organisaties, partijen en vakbonden. Op Amerikaanse universiteiten krijgt BDS steeds meer aanhang. Enkele dagen geleden sprak de Britse studentenvakbond, tegenhanger van onze LSVB, steun voor de campagne uit.
De BDS-oproep uit 2005 komt ook op voor de Palestijnse vluchtelingen. Met een indrukwekkende fototentoonstelling vraagt de VN-vluchtelingenorganisatie UNRWA deze maand aandacht voor de nood waarin miljoenen Palestijnse vluchtelingen verkeren. UNRWA-directeur Krähenbühl:
Palestine refugees need more than just aid; they need a just solution.
De Israëlische regering heeft BDS lang genegeerd en geridiculiseerd, maar sinds kort kwalificeert zij BDS als ‘strategische bedreiging’. BDS is een geweldloze campagne in reactie op decennia gewelddadige bezetting, die miljoenen Palestijnen hun fundamentele rechten onthoudt – maar Netanyahu en zijn bondgenoten deinzen er niet voor terug om BDS af te schilderen als een extremistisch en racistisch kwaad.
De Nederlandse regering distantieert zich nadrukkelijk van BDS. Ministers Koenders en Ploumen zeiden onlangs in antwoord op Kamervragen:
Het kabinet is tegenstander van een boycot tegen Israël en spant zich in voor versterking van de bilaterale economische betrekkingen met dit land. Het kabinet ondersteunt niet de internationaal georganiseerde oproep tot Boycot Divestment and Sanctions (BDS).
Dat standpunt past in het politieke plaatje. BDS is niet alleen een uiting van maatschappelijke solidariteit met de rechteloze Palestijnen. BDS is ook – en vooral – een symptoom van het onvermogen en gebrek aan politieke wil van regeringen en parlementen in Amerika en Europa om het Israëlisch-Palestijnse conflict conform het internationaal recht op te lossen. Waar de politiek faalt, nemen burgers verantwoordelijkheid.
Israël mag Palestina van de kaart vegen Dat falen werd nog eens duidelijk tijdens het plenaire debat over de situatie in Israël en Palestina, dat de Tweede Kamer op 20 mei hield. Dankzij steun van het CDA is er nu een Kamermeerderheid voor ‘minder Amerika en meer Europa’ in wat – tegen beter weten in – nog steeds ‘vredesproces’ wordt genoemd.
Maar wat is de enige concrete maatregel die wordt overwogen om de twee-statenoplossing te redden? Dat is niet het weren van producten uit Israëls illegale nederzettingen van de Europese markt. Het is enkel het correct etiketteren van producten uit nederzettingen, opdat Europese consumenten weten waar die vandaan komen.
Daar gaat het politieke debat na 48 jaar bezetting over: over de vraag of de tijd rijp is om regels voor consumentenbescherming, die al van kracht zijn, ook op de etikettering van nederzettingenproducten toe te passen. Het is lachwekkend. Als Rusland stukken van Oekraïne bezet en annexeert, krijgt het harde en pijnlijke sancties voor z’n kiezen die opgeschaald worden. Producten uit de geannexeerde Krim worden door Europa geboycot. Maar Israël staan we toe om Palestina van de kaart te vegen.
Kop in het zand BDS is uitgegroeid tot een internationale beweging die Israël aansprakelijk wil houden voor ernstige schendingen van het internationaal recht die het onmiskenbaar pleegt. Maar alleen regeringen in Amerika en Europa kunnen Israël hiervoor effectief aansprakelijk stellen. Die blijven de kop in het zand steken. Het kabinet-Rutte gaat zelfs door met het versterken van de economische, politieke en militaire samenwerking met Israël!
Voor politici die zich zorgen maken over de opmars van de BDS-beweging heb ik een simpele boodschap: neem verantwoordelijkheid. Houd Israël aansprakelijk. Bewijs de twee-statenoplossing niet alleen lippendienst, maar doe iets om die oplossing te redden en te verwezenlijken. Voordat de Israëlische bezetting van Palestina in 2017 een halve eeuw duurt.
Deze opinie is ook te lezen op The Right Forum.

Meer over:

opinie, wereld
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.