Rotterdam viert de stad

Dit jaar viert Rotterdam 75 jaar wederopbouw met het ‘grootse’ manifestatieprogramma Rotterdam Viert de Stad. De laatste keer dat we een dergelijk jubileumjaar vierden zal altijd te boek blijven staan als een catastrofe. In 1990 maakte burgemeester Bram Peper een gigantische inschattingsfout en de hoon van de stad viel hem massaal ten deel. Het draagvlak in de stad was er niet, het plan was te megalomaan en het resultaat was dat twaalf miljoen gulden gemeenschapsgeld massaal werd verkwist.

Het is daarom niet vreemd dat bij de aankondiging van Rotterdam Viert de Stad bij sommige (vooral oudere) journalisten de wenkbrauwen even omhoog gingen. “En hoe garanderen jullie dat dit niet net zo’n mislukking wordt als in 1990?” baste de journalist van RTV Rijnmond tijdens de eerste perspresentatie.

Hier werd bezwerend op gereageerd. Het grote verschil: de burgemeester organiseert het deze keer niet zelf. Peper was destijds zelf voorzitter van de organisatie van het jubileumjaar. Ook was er een groot verschil met de aanpak: de hele stad zou betrokken worden bij deze manifestatie.

Inmiddels is het dan zover. We vieren nu al een maand lang de stad. Naast de Markthal stond een reuzenrad waar gretig gebruik van werd gemaakt. Leuk detail: de grootste mislukking van Peper was destijds een kermis met – jawel – een reuzenrad! Wat dat betreft kan de organisatie opgelucht ademhalen. Maar toen Rotterdam Viert de Stad in maart officieel afgetrapt werd door een heleboel betonnen dominostenen om te gooien, kon ik niet anders dan cynisch zijn. Dominostenen. Om te vieren dat we 75 jaar geleden gebombardeerd zijn. Wat hebben we verder nog? Oranje vlaggetjes aan de Erasmusbrug die nauwelijks te zien zijn en een stuk of wat grotere vlaggen op de Boompjes met onder andere de inspirerende tekst: “Het is misschien niet allemaal even geslaagd, maar ik ben apetrots op de stad.” Een doodenge zwevende baby op het Schouwburgplein maakt het feest compleet.

Natuurlijk zijn er ook onderdelen die wél mooi zijn. Er komt een enorme trap naast het station waarmee je naar het dak van het Groothandelsgebouw loopt. Volgend weekend kun je naar Spinvis op de fly-over van het Kleinpolderplein en volgende maand gaat er een prachtige voorstelling over drie generaties winkeliers in première. Maar om nou te zeggen dat het leeft? Vooralsnog ontbreekt het daar toch aan. Pepers plannen waren misschien megalomaan, maar ze getuigden wel van grootsheid. En juist nu Rotterdam populairder is dan in de afgelopen 75 jaar, staan we naar een stel omvallende betonnen blokken te kijken. We vieren misschien 75 jaar wederopbouw, maar ambitieuzer zijn we er niet op geworden.