Rutte III laat mensen met een arbeidsbeperking keihard vallen

Door: Sanne van der Gaag (Haagse Stadspartij), Bülent Aydin (PvdA), Hanne Drost (SP), Arjen Kapteijns (GroenLinks) en Christine Teunissen (Partij voor de Dieren)

De afgelopen weken zorgden maatregelen in het nieuwe regeerakkoord voor flink wat terechte ophef, zoals de verhoging van de btw, bezuinigingen op wijkverpleegkundigen, belastingcadeaus aan multinationals en het vluchtelingenbeleid. Eén belabberde maatregel blijft tot nu toe onderbelicht en moet snel van tafel, vinden de Haagse raadsleden Sanne van der Gaag (Haagse Stadspartij), Bülent Aydin (PvdA), Hanne Drost (SP), Arjen Kapteijns (GroenLinks) en Christine Teunissen (Partij voor de Dieren): de afschaffing van de loonkostensubsidie.

De afschaffing van de loonkostensubsidie is een ordinaire bezuiniging op de arbeidsvoorwaarden van kwetsbare mensen in onze samenleving. Nu verdienen mensen met een arbeidsbeperking, net als hun collega’s zonder beperking, ten minste het minimumloon. Voor het verschil in loonwaarde worden werkgevers door de overheid gecompenseerd. Mensen met een arbeidsbeperking krijgen zo evenveel waardering voor hun werk als de collega’s om hen geen en horen er echt bij op de werkvloer. Dit gooit de nieuwe regering nu in de prullenbak door over te stappen naar loondispensatie. De werkgever betaalt voortaan ‘wat iemand waard is’, de rest vult de gemeente aan tot uitkeringsniveau.

Als de plannen van het nieuwe kabinet doorgaan raken arbeidsbeperkten dus hun minimumloon kwijt. Hoe hard ze ook hun best doen ze zullen nooit meer verdienen dan het bedrag van een bijstandsuitkering. Hiermee gaan zij er honderden euro’s op achteruit. Daarnaast bouwen zij geen volledig pensioen en WW rechten meer op. Werken onder het minimumloon wordt door deze maatregel helaas mogelijk. Dit is niet alleen enorm demotiverend; je schuift er mensen mee aan de kant. Met de loonkostensubsidie was de boodschap: mensen met een arbeidsbeperking horen er bij en verdienen een volwaardig loon. De boodschap van het nieuwe kabinet is: hoe hard je ook werkt als je een arbeidshandicap hebt waardoor je iets minder productief kan zijn, ben je niet meer dan een uitkering waard. Wij vinden en vrezen dat arbeidsbeperkten door deze maatregel een tweederangspositie krijgen.

Sinds de decentralisaties in het sociale domein zijn arbeidsbeperkten primair een gemeentelijke verantwoordelijkheid geworden. In de gemeente Den Haag pakken we de nieuwe lokale verantwoordelijkheden ten aanzien van stadsgenoten met een arbeidsbeperking actief op. Als internationale stad van recht en vrede vinden we in meerderheid dat het een kwestie van beschaving is om mensen met een arbeidsbeperking een volwaardige plek op de arbeidsmarkt te bieden. Met een volwaardig loon, volwaardige opbouw van pensioen en andere sociale rechten.

Werknemers met en zonder arbeidsbeperking vormen onze stad. We verwachten van iedereen dat zij/hij zich inzet naar vermogen en we willen ook dat iedereen zich gewaardeerd voelt. Het hebben van een arbeidsbeperking, waardoor je wat minder productief kunt zijn, is geen vrijwillige keuze. Wij willen in Den Haag doorgaan met ons beleid. Voor de financiering zijn we echter wel afhankelijk van het Rijk. Van het nieuwe kabinet. Juist nu het goed gaat met de economie en er geld te besteden valt, is het onbegrijpelijk dat het kabinet deze groep laat zitten. En juist hun eigen credo te niet doet: “werken moet lonen”. Dit geldt blijkbaar niet voor mensen met een arbeidsbeperking.

Daarom is dit het moment dat wij de handen ineenslaan en de regering luid en duidelijk laten weten: dit kan zo niet. Nu we lokaal verantwoordelijk zijn voor het organiseren van werk voor mensen met een arbeidsbeperking, moeten we ook de ruimte én de financiële middelen houden om dit goed te doen. Kiezen voor zekerheid, in plaats van deze mensen opnieuw door een bezuinigings- en hervormingsmolen halen. Zij verdienen meer en beter. Om te beginnen een volwaardig loon voor het waardevolle werk wat ze doen.