Rutte in Afrika

‘De koning van Afrika’ wordt Roemer inmiddels genoemd, omdat de SP-voorman niet alleen maar aan Nederland en de Europese economie denkt, maar ook aan mensen in de Derde Wereld die het minder hebben (lees: niets hebben). Zelfs in crisistijd. Dán heb je pas ballen, dán heb je pas een warm hart. Maar nee, volgens de liberale harde kern ben je dan ‘de koning van Afrika’.

De Volkspartij voor Vrijheid en Democratie; ….????? van liberaal Nederland. De club van Rutte vindt armoede in de derde wereld blijkbaar niet zo’n punt op de politieke agenda, aangezien de VVD met een stalen gezicht nog eens drie miljard van het budget voor ontwikkelingssamenwerking aftrekt. Drie miljard, alsof ’t niets is. Nee, geen extra steun vragen van de mensen die het kunnen missen in ons land, maar wel beperkte hulp bieden aan degenen die het juist níét kunnen missen in het buitenland. En alsof dat nog niet onlogisch en asociaal genoeg is, houdt de partij ondertussen lekker voet bij stuk als het gaat om het peperdure speelgoedvliegtuig van Defensie. 

In de zomer van 2010 ben ik twee weken lang in Afrika geweest voor een safari door de wereldberoemde reservaten van Kenia en Tanzania. De landschappen waren overweldigend en het wild was zeer indrukwekkend, maar dat zijn niet de dingen die mij ’t meest zijn bijgebleven. Dat was namelijk de warmte van het Afrikaanse volk. Kinderen in de allerarmste gebieden, spelend in het zand en bedekt in het vuil, zwaaiden met een brede glimlach naar mij als rijke Westerling. Ik zal dit nooit vergeten. Al die blikken van een hartelijk welkom, zonder enige vorm van jaloezie. Ook een vijfjarig jochie lachte puur en oprecht naar me, terwijl-ie van het bedrag op het weggegooid prijskaartje van m’n G-Starshirt drie schoolboeken hadden kunnen kopen.

Als ik het geld had, zou ik premier Rutte een reis naar Oost-Afrika cadeau doen. Lekker met de JSF, zodat deze in ieder geval nog ergens voor wordt gebruikt. Kan mij ’t schelen, als-ie maar gaat. Wanneer beste Mark dan daar, in z’n Armanipakje met een stropdas die evenveel kost als het leermateriaal voor de plaatselijke basisschool, om zich heen kijkt, gewoon voor één keer goed om zich heen kijkt, zal hij wellicht eens van mening veranderen. En ja, dan is-ie maar even ‘de draaikont’, zoals menig politici hem dan zal etiketteren. Maar ach; liever een draaikont, dan een egoïstische zak. Toch Mark?