Rutte is niet geïnteresseerd in vrouwen

In Nederland mogen we ons graag op de borst slaan over de gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen. Kijk eens hoe goed het hier geregeld is! Vrouwen hoeven hier niet in burka over straat, ze mogen lekker aantrekken wat ze willen. Vrouwen in Nederland mogen werken. Ze krijgen gemiddeld weliswaar minder betaald dan mannen voor hetzelfde werk, maar mierenneuker die daarover valt. Bovendien: vrouwen gaan vaak na het krijgen van kinderen minder uren werken. Ja, dat komt ook omdat de kinderopvang stervensduur is, maar wederom: mierenneuker die daarover klaagt.

Vrouwen in Nederland hebben al 100 jaar actief en passief stemrecht. Wie de Tweede Kamer in wil kan zich bij verkiezingen kandideren bij de partij naar keuze – behalve bij de SGP want binnen die gelederen bestaat de vrouw slechts bij gratie van haar baarmoeder en het aanrecht – en vervolgens is het duimen draaien. Succes is niet gegarandeerd. Het is immers een ongeschreven politieke regel dat de eerste plaats naar een man gaat. Vrouwen dienen vooral als opvulling, lager op de lijst. Dat betekent ook dat die Tweede Kamer lang niet altijd even bereikbaar is, voor vrouwen. Zaten er in de vorige samenstelling nog 59 vrouwen in de Tweede Kamer, na de afgelopen verkiezingen is dat aantal gedaald naar 52. Maar hé, niet zo mierenneuken hé. Ze zijn er tenminste en dat is toch ook wat! Bovendien, zo benadrukte onze geweldige premier Rutte na de formatie: kwaliteit staat voorop. En kwaliteit komt toevallig vaker in de vorm van een penis dan een kut.

Bij de verdeling van de ministers- en staatssecretarisposten noemde Rutte de man/vrouw-verdeling nog bijzaak, hij bleef maar hameren op het woord kwaliteit. Ik kan wel raden waarom: de eerdere kabinetten Rutte waren niet bepaald een toonbeeld van kwaliteit. Denk alleen al aan de afgetreden ministers en staatssecretarissen van VVD-huize: Frans Weekers, Fred Teeven, Ivo Opstelten, Ard van der Steur en op het laatste moment ook nog Jeanine Hennis. Rutte lijkt te denken dat, zolang hij het woord ‘kwaliteit’ maar blijft herhalen, het volk er vanzelf in gaat geloven dat we met de VVD-bewindslieden in ieder geval de állerbeste bewindslieden in het kabinet hebben. Het tegendeel is waar.

Wie ervan staat te kijken dat Nederland in de ranglijst met landen met gelijkheid tussen mannen en vrouwen wederom gezakt is – en hoe! – moet zijn kop uit het zand halen. Vorig jaar zakte Nederland al naar de 16e plaats, nu staan we op plaats 32 op het lijstje van het World Economic Forum. We zijn zo gedaald omdat de ongelijkheid in inkomen en de ongelijkheid in politieke macht is toegenomen. Dat hebben we allemaal aan niemand minder te danken dan aan Rutte en zijn vrienden. En wie denkt dat het niet nóg slechter kan, heeft het mis. Niet de import van de ‘middeleeuwse islam’ zorgt ervoor dat we wat betreft ongelijkwaardigheid terug gekatapulteerd worden naar het verleden, maar het kabinet onder leiding van Liberaal Rutte. In zijn mannenkabinet zijn vrouwenrechten immers slechts bijzaak, ruilmiddel.

Woensdag was daar het eerste voorbeeld al: huisartsen mogen de abortuspil straks tóch niet voorschrijven. Oud-minister Schippers (VVD) had zich juist hard gemaakt voor het meer toegankelijk maken van de abortuspil, met als idee dat voorkomen kan worden dat vrouwen uiteindelijk de meer invasieve abortus in een kliniek hoeven te ondergaan. Dat plan wordt nu plots teruggedraaid. In een kabinet met de christelijke CDA en ChristenUnie is er voor seksuele en reproductieve rechten steeds minder ruimte. D66-leider Alexander Pechtold probeerde het nog te verdedigen door te stellen dat een abortuspil voor laten schrijven door de huisarts te veel ‘rompslomp’ geeft. Moet hij eens zien wat een rompslomp abortussen in klinieken geven! Is dat de volgende stap? Willen we daar dan ook vanaf? Het zou me niet verbazen.

Vrouwen worden in Nederland in toenemende mate minder serieus genomen. Onder het mom van ‘vrouwenemancipatie is voltooid’ of zelfs ‘vrouwenemancipatie is doorgeslagen, het is de man die nu wordt onderdrukt!’ wordt keer op keer een poging gedaan om de emancipatie in de kiem te smoren en alles wat reeds bevochten leek weer in de boksring te gooien. Sires oproep om jongens toch vooral jongens te laten zijn is daar een mooi voorbeeld van. Want wie oproept jongens toch vooral jongens te laten zijn, wil dat meisjes en vrouwen zich vooral met meisjes en vrouwenzaken bezighouden. Van oudsher zijn dat de taken in het huis, het verzorgen van de koters, het spelen met poppen. Meepraten met de grote jongens in het kabinet, dat kan niet.

Dit jaar is het 100 jaar geleden dat vrouwen in Nederland actief kiesrecht kregen. We zijn nu een hele eeuw verder, dit is nu het resultaat. En met dit kabinet zal het alleen maar slechter worden.