Ruttes achterhoedegevecht tast Nederlands gezag in Europa aan

Nederland heeft straks geen poot meer op te staan als het andere landen bij de les wil houden.

Alleen… wordt Jan Kees straks nog serieus genomen in Europa? Terwijl hij in Brussel de pers te woord stond, werd in Den Haag het nieuwe regeerakkoord gepresenteerd. De immigratieparagraaf bevat een lange opsomming van Europese afspraken waar de nieuwe coalitie onderuit wil komen. Van het associatieverdrag met Turkije tot de richtlijn over gezinshereniging, allemaal moeten ze worden aangepast omdat ze “nieuw nationaal beleid” in de weg staan. En dan heb ik het nog niet over de afspraken waar het regeerakkoord stilzwijgend aan voorbij gaat of onvoldoende inspanningen voor doet. Veertien procent duurzame energie in 2020, een Europese verplichting, die halen we niet met dit akkoord.

Het gaat hier om Europese afspraken waar Nederland mee heeft ingestemd, vaak niet zo lang geleden. De gewraakte gezinsherenigingsrichtlijn bijvoorbeeld kwam tot stand onder LPF-minister Nawijn in 2003. Zijn opvolger, VVD-minister Verdonk, tekende voor de richtlijn over langdurig ingezetenen, die nu ook op de schop moet van Rutte c.s.

Nawijn, Verdonk. U ziet het: de linkse kerk heeft het weer gedaan.

Van Rita Verdonk herinner ik me het motto “Afspraak is afspraak”. Het kabinet Rutte-Verhagen zal het op hoge toon roepen tegen eurozondaars. Maar de Europese Commissie zal het ook zeggen tegen de Nederlandse minister die komt eisen dat de Europese migratie- en asielwetgeving op de maat van Wilders gesneden wordt. De Europese Unie is geen zelfbedieningswinkel.

Natuurlijk zijn Europese richtlijnen niet in marmer gebeiteld. Ze worden om de zoveel jaar geëvalueerd. Maar uitsluitend de Europese Commissie kan wijzigingen in gang zetten. Die moeten niet alleen door een ruime meerderheid van de 27 regeringen, maar ook door het Europees Parlement worden goedgekeurd. Ik zie het nog niet gebeuren dat een meerderheid van mijn collega’s Rutte, Verhagen en Wilders op hun wenken bedient.

Daarmee is het de vraag of Wilders de belofte om de immigratie uit niet-westerse landen te halveren waar kan maken. Als hij de toon mag blijven zetten in de coalitie, zoals ie gisteren deed, lukt het misschien toch. Om de simpele reden dat sommige grensgangers, als zij een keuze hebben, Nederland zullen mijden. Het zijn wel de meest getalenteerde en ondernemende migranten die we dan mislopen.