Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Sjoemelende politici

  •  
01-08-2012
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
grafiek_Ariely
Wie is daar eigenlijk verantwoordelijk voor?
We beschuldigen onze politici vaak van een dubieuze moraal en halen onze neus er minachtend voor op. Of is dat juist hoe we ze het liefst hebben? Het blijkt dat het antwoord op die vraag afhangt van of we het eens zijn met wat zij willen bereiken.
Om dat uit te zoeken hebben Heather Mann en ik Amerikaanse stemmers een aantal vragen gesteld. We toonden de helft van de deelnemers een foto van Barack Obama met de volgende tekst erbij:
Politici doen soms dingen waar je ethisch gezien vraagtekens bij kan zetten, die in een grijs gebied vallen (bijvoorbeeld gunsten verlenen aan campagne-donoren, niet alle belangrijke informatie aan het publiek openbaren, stemmingen plannen als bepaalde politici er niet zijn etc.) 
Hoe acceptabel vind jij het dat Obama dit soort ethisch ‘grijze’ activiteiten ontplooit om verkozen te worden en om zijn agenda uit te voeren?
Na afloop vroegen we onze deelnemers op wie ze van plan waren te gaan stemmen, Obama of Romney. (mensen die het nog niet wisten of op een derde kandidaat zeiden te gaan stemmen hebben we uit onze resultaten weggelaten)
Wat we zagen is dat deelnemers die van plan waren Democratisch te gaan stemmen vonden dat Romney zich had te houden aan een hoge ethische standaard. Republikeinen vonden precies hetzelfde van Obama. Maar de deelnemers die werden gevraagd naar een uitspraak over de kandidaat van hun eigen politieke kleur –of dat nou Democratisch of Republikeins was- zeiden iets heel anders. Zij gaven aan dat ethisch ‘grijze’ activiteiten ongeveer drie keer zo acceptabel waren. Deze studie brengt in herinnering de eeuwenoude filosofische vraag: heiligt het doel de middelen? Afgaande op de resultaten lijkt het erop dat Amerikanen aan beide zijden van het politieke spectrum vinden van wel, in ieder geval tot op zekere hoogte. Zowel Democraten als Republikeinen zijn bereid schimmige tactieken te accepteren, mits die hun eigen idealen dichterbij brengen.
Politici bevinden zich in een lastig parket. Aan de ene kant wordt van hen verwacht dat ze er een hoge morele standaard op nahouden, terwijl aan de andere kant van hen wordt verwacht dat ze hun kiezers vertegenwoordigen. Als die kiezers er een dubbele moraal op nahouden en het gedrag van hun eigen kandidaat anders beoordelen dan dat van de rest, zal de algehele ethische norm naar alle waarschijnlijkheid verworden tot de laagste gemene deler.
Als politici de allerhoogste moraal loslaten, hebben zij daar dan als enige schuld aan? Aan wie dienen politici verantwoording af te leggen als dat niet aan hun kiezers is? Tot slot, als de ethische lat steeds lager wordt gelegd om partijbelangen te behartigen, wie is er dan verantwoordelijk voor om die lat weer omhoog te krijgen?
Dit stuk is overgenomen van de website van Dan Ariely. Van zijn hand verscheen onlangs het boek ‘The honest truth about dishonesty’.

Meer over:

politiek, opinie
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.