Sloop de jeugdzorg niet, bouw op

Als oud-gezinsvoogd erken ik dat een hoop van de veranderingen waar nu in de jeugdzorg aan wordt gewerkt, hard nodig zijn. Ik ben van de ‘Savanna-generatie’, waardoor ik ten eerste weet hoe instanties langs elkaar kunnen werken en ten tweede weet wat voor impact het op jeugdzorgers heeft, als je beroep voortdurend negatief in de schijnwerpers staat. Daarom is het transitieplan wat momenteel in de jeugdzorg wordt doorgevoerd zo hard nodig. Dichtbij de mensen georganiseerd, minder bureaucratie, 1 plan per gezin en hulpverleners die meer tijd hebben voor de zorg.

Het klinkt allemaal hartstikke goed. Maar ondertussen zijn de problemen huizenhoog. CDA, VVD en PVV hadden in hun coalitieakkoord al een bezuiniging van 300 miljoen euro afgesproken. Daarnaast wordt van ouders wiens kind uit huis wordt geplaatst een eigen bijdrage gevraagd. Ik kan uit eigen ervaring vertellen dat het voor ouders een buitengewoon traumatische gebeurtenis kan zijn wanneer een kind het huis moet verlaten. Niemand doet dit voor zijn lol. Op deze manier worden ouders voor hun gevoel dubbel gestraft.

Door een domme rekenfout van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport besloot het toen al demissionaire kabinet van VVD en CDA – ondanks toenemende wachtlijsten – nog eens 25 miljoen te bezuinigen. Terecht sprak Jeugdzorg Nederland van bezuinigen op de meest kwetsbare kinderen. De verontwaardiging in de politiek was groot, temeer omdat een hoop gezinnen op meerdere manieren getroffen werden door het kabinet.

Ik had dan ook goede hoop dat uit de doorrekeningen van de diverse programma’s van politieke partijen naar voren zou komen dat de jeugdzorg de verdiende aandacht zou krijgen. Maar PvdA, GroenLinks, PVV, CDA en ChristenUnie boeken maar liefst 100 miljoen euro boven de al geplande 300 miljoen euro bezuiniging in. Dit geld wordt bezuinigd op de Raad voor de Kinderbescherming en justitiele jeugdinrichtingen. De VVD maakt het nog bonter en wil bot nog eens 300 miljoen in de jeugdzorg snijden.

Het is zeker mogelijk om te besparen in de jeugdzorg. Door te snijden in bureaucratie, niet te kiezen voor marktwerking en de zorg dichtbij te organiseren bijvoorbeeld. Maar nu – aan de vooravond van zulke grote veranderingen – zo bot bezuinigen is onverstandig. Het is net als de renovatie van een huis. Eerst moet je investeren, in isolatie en dubbelglas, voor je dit terug gaat verdienen. Dit is halverwege de renovatie de sloopkogel tegen het huis gooien. De mooie woorden van de andere partijen worden dus niet waargemaakt.

Dat betekent niet dat we bij de pakken neer gaan zitten. Samen met jeugdzorgers uit heel Nederland willen de SP en ik blijven strijden voor betere jeugdzorg. Samen geven we de zorg voor de jeugd vorm. Zorgvuldig, zonder marktwerking of bureaucratie. Verantwoord met vertrouwen in ouders, in professionals en in de toekomst.