Smullen van doodslag van zes kinderen in Derby

Er raast sinds een week een vernietigende mediastorm in Engeland. Het begon woensdag toen twee schrijnende gebeurtenissen plaatsvonden. Het waren ongerelateerde gebeurtenissen, maar ze werden toch aan elkaar gelinkt – op clevere wijze – door rechtse rioolbladen en liberale politici.

De ene gebeurtenis was de veroordeling tot levenslang van Mick Philpott, een man die in zijn vonnis op woensdag omschreven werd als ‘disturbingly dangerous, with no moral compass’.

Philpott is een vrouwenhater. Hij noemt vrouwen ‘chattels’, onroerende goederen. Toen hij als jongeman in de jaren zeventig de jurk van zijn toenmalige vriendin te kort vond, schoot hij haar met een kruisboog in haar kruis. Toen hij tenslotte door haar gedumpt werd, stak hij haar 13 keer met een mes, terwijl ze lag te slapen, een aanval die ze ternauwernood overleefde.

Na een langdurig bajesverblijf zette hij zijn strategie van huiselijk geweld met hernieuwde energie voort in het stadje Derby. Daar hield hij tot voor kort twee vrouwen als sexslaaf – zijn eigen vrouw, en Lisa Willis, een minnares. In Philpotts hyper-narcistische viriliteitsobsessie dwong hij ze zo vaak mogelijk te baren (hij had 17 kinderen). Hun loon moesten ze afdragen en een sleutel van de voordeur kregen ze niet. ’s Ochtends reed hij ze naar werk en de rest van de dag poolde hij wat in de serre van zijn huis.

Toen zijn minnares Lisa Willis begin 2012 naar een blijf-van-mijn-lijfhuis vluchtte met haar 4 kinderen, ontstak Philpott in razernij. Hij bedacht een plan om de kinderen terug te krijgen. Hij zou eerst in de wijk rondbazuinen dat Lisa Willis had gedreigd zijn huis in de hens te steken. Vervolgens zou hij dat zélf doen, terwijl zijn overige 6 kinderen (van zijn eigen vrouw) boven lagen te slapen. Hij zou de 6 kinderen redden. Lisa Willis zou de schuld krijgen. En Philpott zou zijn andere 4 kinderen terugkrijgen.

Maar het vuur greep te snel om zich heen en de 6 kinderen stierven in de vlammenzee.

Een ijselijk verhaal met in de hoofdrol een verdorven man. Bijna even huiveringwekkend was echter de onmiddellijke reactie van de rechtse media en politiek.

Het toeval wilde namelijk dat het vonnis van deze week samenviel met de meest extreme uitholling van de welvaartsstaat sinds Thatchers ‘poll tax’ in 1989. Een greep uit de waslijst aan drastische maatregelen die deze week ingaan: de privatisering van grote delen van de gezondheidszorg, de mogelijke uithuiszetting van duizenden families die uitkeringen ontvangen bóven een vastgesteld bedrag, het verregaand terugschroeven van uitkeringen aan gehandicapten, en – als klap op de vuurpijl – een 5% belastingverláging (ja, u leest het goed) voor een kleine groep allerrijksten.

De link tussen welvaartsstaat en Philpott – die fraudeerde met zijn uitkering – was woensdag razendsnel gelegd. De rechtse media en politici leken hun geluk niet op te kunnen toen Philpott het mediafirmament met een knal binnenschoot.

Philpott werd aangemoedigd door de verzorgingsstaat, concludeerde George Osborne, liberale minister van financiën, dezelfde dag nog. De tabloids gingen in overdrive. ‘Walgelijk voortbrengsel van welfare UK’, kopte The Daily Mail, en: ‘De man die 17 babies fokte’. Philpott zou zijn kinderen als vee ‘houden’ om kinderbijslag op te kunnen strijken. De brand was bedoeld om een groter en duurder woningbouwhuis van de staat op te eisen – op kosten van de hardwerkende Brit – dáár was het Philpott alleen om gegaan.

Impliciet en expliciet werden alle uitkeringstrekkers gelijkgesteld aan Philpott. De kinderen van Philpott (en van andere “uitkeringstrekkers”) werden weggezet als maatschappelijk ongewenste kostenposten.

Rijst de vraag – eigenlijk zomaar een vraag – of ook Rutte, leider van de grootste liberale partij in óns land, een politiek slaatje zou slaan uit een tragedie als dit, hier te lande. Nou is ook Nederland hard aan het verrechtsen – met de nadruk op hárd – maar dat Rutte dát zou doen, dat denk ik niet.

Groot Brittannië verzuurt. Het eiland gaat gebukt onder een wildgroei aan rabiaat rechtse rioolbladen. De mainstream liberale partij, de Conservative Party, is een kleurrijke verzameling rechtse en nog rechtsere parlementsleden, die gepassioneerd vier droombeelden najagen: een Engeland dat geïsoleerd is; zijn nationale trots hervindt; monocultureel is; en tenslotte – deze week met stip op één – de vernietiging van de Britse welvaartsstaat.

Waar het naartoe gaat met Groot-Brittannië? De golf naar rechts rolt onverminderd verder. Een grote tegenbeweging komt op gang, dat wel. En links staat voor in de peilingen.

Tijdens het schrijven van deze column overleed Margaret Thatcher. Een triest moment. Over de doden niets dan goeds. Maar wat ik wel zeg is: laten we haar idealen bestrijden. En laten we dat doen met een zachtheid en een lankmoedigheid, die zij en de haren ontberen.