Sociaal Nederland is de grote verliezer

Wie heeft er nou eigenlijk echt gewonnen bij deze verkiezingen? Niet de vluchtelingen, want er is een meerderheid aan partijen voor minder, minder, vluchtelingen, Marokkanen en Turken. Die vluchtelingen liever zien creperen in kampen als Moria. Of beter nog in hun eigen land, tussen de afgebrokkelde muren van hun huis, dan ze een kans te geven in ons welvarende land.

Ook onze kinderen en kindskinderen niet, want er is beslist geen meerderheid te vinden voor een gedegen en radicaal beleid dat de klimaatverandering kan stoppen. De grootste partij VVD laat zijn programma er niet eens op doorrekenen, omdat ze bang zijn dat het totaal geen zoden zet aan de (straks doorbrekende) dijken.

Niet de slachtoffers van de overdreven regelzucht in het onderwijs, de zorg en al die andere branches waar het werk langzaam wordt beheerst door administratieve rompslomp en controle. Want de helden die ten strijde trokken tegen de slachtoffers van de toeslagenaffaire zijn de grote verliezers: de SP van Renske en het CDA van Pieter.

Het arme deel van de bevolking dan? Ook niet. Want voor een eerlijker pensioenstelsel, het basisinkomen, verhoging van het minimumloon en miljonairsbelasting is ook geen meerderheid. Solidariteit met de onderklasse kunnen we op ons buik schrijven.

De middenklasse heeft toch wel gewonnen? Ook niet, want daar zitten de ondernemers van het MKB en hoger opgeleiden met banen in bedrijven die straks, als de grote afbetaling van de coronacrisis begint, failliet gaan. Of fors moeten inleveren om het enorme gat in de overheidsbegroting te repareren die door het vooruitschuiven van de crisis is ontstaan.

Wie wel gewonnen hebben zijn de 150 Kamerleden die op een verkiesbare plaats stonden en vooralsnog vier jaar een gegarandeerde, goedbetaalde baan hebben. ‘Nederland is een centrumrechts land’, zei Rutte na zijn overwinning, waarmee hij D66 en mevrouw Kaag alvast te kennen gaf zich geen illusies te maken over de meer progressieve onderdelen van haar partijprogramma.

Over de fossiele overblijfselen van wat eens links was is al genoeg geschreven. Klaver en Marijnissen moeten, net als Wopke, aftreden. Niet alleen omdat dat fair is naar de kiezers die hen duidelijk hebben weggestemd, maar ook om ruimte te maken voor een nieuw fris progressief geluid. Alleen Ploumen mag wel blijven, de PvdA kent genoeg bejaarden die er nog blind op blijven stemmen, totdat die ook dood zijn, het stemhokje niet meer kunnen bereiken of de instructie van het briefstemmen verkeerd begrijpen waardoor hun stem ongeldig is. Gaan ze nu eindelijk fuseren?

Nederland kan rustig gaan slapen, zei Colijn, overigens al vier jaar voor de Duitse inval. Bij ons staat zo’n ramp ook voor de deur, maar hebben we nog vier jaar om die te voorkomen?

Een minuut voor twaalf: bel voor de laatste ronde.