SOS Beatrix!

Ruim een jaar geleden vertrok ik met mijn gezin naar Bonaire om mee te werken aan de opbouw van het mooie eiland. Sinds 2002 komen wij in dit stukje paradijs, echter het verkrijgen van de stempel “bijzondere” gemeente van Nederland leverde in tegenstelling tot grootse verwachtingen, weinig op.

Ergo: het gaat met het eiland slechter dan ooit. Na onder andere de verplichte dollarisatie, de internationale banken-/schulden-/voedselcrisis, het door Den Haag opgelegde vlaktax-belastingsysteem (Hoogleraar Fiscale Economie Kavelaars noemt dit modern fiscaal kolonialisme), het door de strot duwen van Nederlandse regelgeving, is alles in 1 jaar tijd extreem duurder geworden. Echter de AOW (hier: AOV) en WAO of Bijstand (hier: onderstand) ligt ver onder het bestaansminimum. In leven blijven blijkt een soort van overleving te zijn geworden…

Kultura di Miedu = angstcultuur

De traditionele Bonaireaan is een vriendelijke, rustige, trotse en gastvrije persoon die überhaupt niet snel zal gaan klagen over zijn persoonlijke situatie. Maar sinds kort zijn er steeds meer en grotere terugkomende demonstraties van mensen die nu hun onvrede durven tonen. Bonaire is echter niet zoals Europese landen als Frankrijk of Nederland een open democratie waarin men durft te praten. Nee, er heerst een ware angstcultuur. Als mensen al iets durven te zeggen, dan komt de angst weer om de bocht; angst om je baan te verliezen, angst om represailles tegen familie etc. Die “Kultura di Miedu” komt voor onder alle bevolkingsgroepen. Denk hierbij aan angst om te moeten getuigen in een rechtszaak tegen verdachte politici, waarbij volgens sommigen zelfs al een dode is gevallen. Of denk aan ambtenaren die hun baan niet willen verliezen, aan intimidatie of aan angst om persoonlijke of materiële schade. Onlangs vroeg een Kamerlid mij om gesprekspartners voor te stellen die onwenselijkheden durven te bespreken, maar eerlijk gezegd zou ik niet weten wie dit durft!

Momenteel is er veel onvrede over de recente statusverandering van Bonaire tot bijzondere gemeente. Ik noem slechts wat voorbeelden; een aantal heb ik in eerdere columns al beschreven.

Leerling-onwaardige en kwaliteitsonveilige onderwijslokalen

Bonaire is zeer blij met de bouw van een volwaardig, kwalitatief goed bovenbouw Havo/VWO gebouw a/d Kaya Amsterdam. Echter de penibele staat van de onderbouwklassen laat te wensen over. Als oud-raadslid van Nieuwegein herinner ik me als de dag van gisteren dat een raadsafvaardiging noodlokalen bezocht van de Lucasschool in Galecop. Alle raadsleden spraken over “Poolse barakken die snel vernieuwd moesten worden”, hetgeen gebeurde. Welnu, als docente Frans snak ik wel af en toe naar die Poolse barakken…

Om drie voorbeelden te noemen: in de meeste leslokalen bevindt zich geen airco, maar wel 2 kleine fans. Gedurende een week hield ik via een temperatuurmeter de temperatuur in de klassen bij. De resultaten waren schokkend, immers het is er 34 graden. Bij windstilte is het zelfs 35 graden, temeer omdat bij sommige lokalen de ramen niet (helemaal) open kunnen.

Als het vervolgens flink regent, is de klas daarna overladen met muggen. En pas op, hier op Bonaire zijn de afgelopen jaren veel dengue-gevallen geconstateerd als gevolg van de dengue-mug. Les krijgen in zo’n vochtig, mugvol en superheet lokaal wordt een obstakel. Tel daarbij de gevaarlijkste bedreiging bij en je weet: kwalitatief onderwijs kan NIET gegeven worden hier voordat de randvoorwaarden van goede huisvesting kloppen.

Het ergste is de aanwezige asbest, dan spreek ik niet over de vastliggende stukken asbest op het dak etc, maar dan heb ik het concreet over de vele kapotte en afgescheurde stukken asbest. Tweemaal heb ik persoonlijk meegemaakt dat de leerlingen gingen frisbeeën met die stukken asbest, niet wetende dat het kanker kan veroorzaken.

Natuurlijk heb ik over de airco en de asbest bij de directie verslag gedaan. Tot mijn verbazing was de reactie op de airco ‘technisch onmogelijk om aan te leggen, u moet wachten tot 2015” en op de asbest “we kunnen er niets aan doen, ik heb iemand van lokale overheid geroepen en die is komen kijken”. Inmiddels zijn we een maand later en nog steeds zie ik de kapotte stukken liggen.

Geef deze kinderen aub een veilige schoolomgeving waarbij bovendien ook nog eens betere leerresultaten zullen komen omdat de kinderen niet meer slapen door de warmte.

Voorbeeld van de zoveelste onwerkbare Nederlandse regel

De (Nederlandse) directie van de scholengemeenschap Bonaire heeft onlangs een nieuwe regel gemaakt: leerlingen mogen geen Papiaments meer spreken op het schoolplein. Als Limburgse in hart en nieren leer ik de kinderen juist om trots te zijn op hun eigen moedertaal, het Papiaments! Waarom zouden de leerlingen dit niet meer mogen spreken? Wat een quatsch om te stellen dat ze dan beter Nederlands gaan spreken. Andere verbeteringsvoorstellen werken volgens mij doeltreffender. Friese of Limburgse leerlingen verbied je toch ook niet hun taal te spreken!

Bovendien is het ook nog eens wetenschappelijk bewezen dat kinderen die hun moedertaal niet goed beheersen, veel moeite zullen hebben met het leren van vreemde talen.

Plaatsvervangende Deja-Vu schaamte..

Vorig jaar schaamde ik me in “Holland” als Limburgse nadat Wilders zoveel stemmen had gekregen in Limburg. Nu schaam ik me op Bonaire als Nederlandse vaak voor de handelswijze van Nederlanders in Bonaire, te beginnen met Nederlanders die proberen om Nederlandse regeltjes door de strot van de Bonaireanen te douwen.  Latent aanwezige Macamba-haat is groeiende per dag en ik begrijp de mensen, ook al ben ik er tegen.

Koninklijk bezoek voor Bonaire

Deze maand bezoeken zowel de fractievoorzitters van de Tweede Kamer als ook ZKH Koningin Beatrix, ZKH Prins Willem Alexander en ZKH Maxima het eiland. Op hen doe ik een dringend beroep: ga tijdens jullie bezoek de wijken in, praat niet alleen met mensen die mooi weer verhaaltjes vertellen, maar ga het “echte” Bonaire verkennen. De Bonaireaan houdt van het Koningshuis, maar vermoedt dat zij niet voldoende weten welke onrust, armoede en misstanden hier bestaan. Dus Hoogheid, luister, kijk en help Bonaire!

Update 21 oktober 23:50:

– Inmiddels is de regel dat er geen Papiamentu gesproken mag worden op het schoolplein afgeschaft

– Tevens is er een eilandsgroot asbestonderzoek gestart die de aanwezigheid van asbest op deze middelbare school en lagere school moet oplossen.