SP en PVDA verschieten hun kruit te vroeg

De SP en PVDA zijn volop bezig met hun campagne. Roemer en Samsom duikelen nu al over elkaar heen wie er Minister-president gaat worden. Maar op deze manier worden zij het geen van beide.

Ondertussen houden VVD en CDA hun kruit droog. Zij schijnen namelijk beter beseffen dan Roemer en Samsom dat de kiezer, en met name de zwevende kiezer die ongeveer 20% van het electoraat beslaat, pas in de laatste 4 weken voor de verkiezing zijn keuze gaat maken. Die kiezers gaan zodirect eerst nog eens op vakantie en veel van de verkiezingsretoriek van Samsom en Roemer zal aan veel mensen voorbij gaan. En om nu 107 dagen lang te blijven roepen dat je je verantwoordelijkheid wilt nemen en het premierschap op je wilt nemen, doet niet overtuigend aan bij de kiezer.

De VVD verliest nu in de peilingen maar is geenszins verslagen. Wilders kan nu wel een punt maken van het ESM, maar dat is over 107 dagen erg oud nieuws. Of Europa echt een grote rol speelt, ligt aan de ontwikkeling in Griekenland. Als het land toch nog een tranche krijgt en binnen de Eurozone blijft, is die problematiek ook minder prominent dan Wilders zou willen.  Gezien de vastberadenheid van met name Merkel en ook Hollande, is de kans groot dat Griekenland voorlopig nog binnen de Eurozone blijft.

De VVD zal zich dan weer op zijn bekende thema roeren. Verantwoord begrotingsbeleid. Of je het met hun economische opvattingen eens bent of niet, een zeer groot deel van het Nederlands electoraat is er vatbaar voor. Het is het calvinistische in onze aard. Of zoals ze in Rotterdam plegen te zeggen:”niet lullen, maar poetsen”. De andere partijen en zeker de VVD en CDA zullen flink uithalen naar SP en PVDA die hun vingers niet durfden te branden aan het lenteakkoord. Als Senator zei JFK: “Er zijn risico’s en kosten aan een actieprogramma verbonden. Maar zij zijn veel minder dan de langlopende risico’s en kosten van comfortabel niets doen.” Dit beeld valt moeilijk uit te poetsen door Samsom en Roemer. Hoe mooi hun plannen ook lijken. Het nietsdoen, de laissez-faire, kleeft aan hun. En dat voor 2 mensen die minister-president willen worden. Roemer beroept zich er op dat wanneer nodig, hij zijn verantwoordelijkheid zal nemen. Beetje merkwaardig dat een dergelijk moment zich een aantal weken geleden aan diende, en Roemer toen nergens te bekennen viel. Verantwoordelijkheid neem je niet alleen wanneer jou dat uitkomt of wanneer je denkt dat het electoraal gunstig is.

Ook als het niet uitkomt dient een werkelijke minister-president zijn mannetje te staan. Beiden heren verstarden echter in het licht van de koplampen. Politiek gaat om beeldvorming. De inhoud is veel minder relevant.

Dit stuk is overgenomen van de website van Hans Groen.