Stef, wees een egoïst!

Beste Stef,

Het moet geen gewoonte gaan worden, brieven schrijven aan VVD-ers. Vorige week moest ik Mark al op de vingers tikken, nu dwing jij me tot dit schrijven. Wat is er toch met jullie aan de hand? De gemiddelde VVD’er was toch altijd de wat gezapige, Dixieland luisterende ondernemer met een te brede stropdas? Leven en laten leven? De VVD anno 2012 is een strenge dominee geworden. Nu willen jullie weer drie miljard van de in totaal ruim vier miljard ontwikkelingshulp af halen. In de eerste zinnen van je stuk in De Volkskrant schrijf je het volgende stukje proza:

‘Waaom moet de Nederlandse overheid haar inwoners verplichten 0,7 procent van het nationaal inkomen af te dragen aan ontwikkelingshulp? Omdat de resultaten zo goed zijn?’ 

Het gaat hier natuurlijk om samenwerking, niet om hulp. Bovendien zijn het vaak Nederlandse bedrijven die een project ter plekke uitvoeren. Zo werd de Jules Wijdenboschbrug in Suriname gebouwd door Ballast Nedam. Nederlandse belastingcenten naar een Nederlands bedrijf, dus. Grappig: jij wilt drie miljard korten op het indirect stimuleren van het de Nederlandse economie? Dat is inderdaad ontwikkelingshulp. Hulp die Nederland eeuwenlang heeft gehad bij de ontwikkeling van die ivoren toren waar jij nu in zit, Stef. Vraag eens rond in Zuid-Afrika, Ghana, Indonesië, de Antillen of Suriname. Toen zij daar ‘stopten’ met het ‘weggeven’ van gratis plantage-arbeiders (‘slaven’ in goed Nederlands), kruidnagels en andere lucratieve producten waren wij hier inmiddels schathemeltjerijk. De waterputten die ze daar hard nodig hebben, zijn bij ons al generaties lang gevuld met goud. Tropisch hardgoud, welteverstaan.

Je pleit verderop in het stuk nog wel voor een nieuw op te richten expertisecentrum, ‘NL AID’ genaamd. Dit centrum zou, daar is hij weer, ik dacht al ‘waar blijf hij nou’, dit heeft toch echt te lang geduurd, komt hij nog, even wachten, zit ik hier wel bij de VVD, nu komt hij echt, de VVD-magic stick bij uitstek: dit centrum zou efficiënter (!) kunnen gaan werken. Efficiëntie, dat toverwoord waarmee elke liberalisering met de mantel der liefde wordt bedekt. Efficiëntie, zoals bijvoorbeeld in het geval van de privatisering van de NS, wat betekent dat als ontwikkelingssamenwerking in de toekomst net zo gaat verlopen als het treinverkeer in Nederland, een wisselstoring geen 3 uur vertraging, maar 3 miljoen doden oplevert. Lijkt me niet de bedoeling, Stef. 

En zo is het e-woord weer gevallen en zijn we aanbeland bij het riool van de liberale retoriek. Uiteindelijk loopt binnen de VVD alles weg via het afvoerputje dat men neo-liberalisme noemt. U weet wel, dat systeem dat er vanuit gaat dat alles waarde heeft zolang het maar geld oplevert. Ik vraag me af of je de tijd die je met je gezin doorbrengt ook op die manier beoordeelt, Stef. Het komt de romantiek niet ten goede als je tijdens een etentje ter ere van je zoveelste huwelijksdatum aan je vrouw vraagt: 

‘Lieverd, we zitten nu al de hele avond  in een duur restaurant geld uit te geven aan goede wijn en voortreffelijk eten, maar wat ik me al die tijd afvraag: gaat dit etentje nog wat opleveren?’

Het enige wat zo’n vraag oplevert is een schuimbekkende mevrouw Blok, Stef en dat wil je natuurlijk niet. Er is een oplossing en ik zal die met je delen. Je moet egoïster worden. Nóg egoïster? Ja, je leest het goed. Denk aan je carrière na de politiek. Jij gaat ergens commissaris worden, of lid van een raad van bestuur. Bij het aanboren van nieuwe markten voor jouw toekomstige werkgever is het niet zo’n goede binnenkomer als je van een lokale Afrikaanse bestuurder te horen krijgt dat dankzij jouw bezuinigingen zijn plaatselijke project voor weeskinderen de nek is omgedraaid. Desnoods kun je altijd nog bij een hulporganisatie terecht. Als Hans Weijers bij Natuurmonumenten kan binnen komen, kun jij zeker bij Artsen zonder Grenzen aanschuiven. Bovendien: die hulporganisaties betalen goed, hoor. Rond de Balkenende-norm zit je al snel en ook een liberale hand is snel gevuld. Dus wees een egoïst en pak met je lege hand een pen, zet een streep door dit rare voorstel en zorg dat jouw eigen ontwikkelingshulp in de toekomst niet in gevaar komt.

Dennis L’Ami schrijft iedere woensdag een column in de vorm van een brief op Joop waarin hij het nieuws op satirische wijze beschrijft