Stop de Gaza-flotilla: Hamas wil geen welvaart

Yasser Arafat, de eerste president van de Palestijnse Autoriteit en nog steeds icoon van de Palestijnse vrijheidsstrijd heeft in zijn leven honderden miljoenen dollars aan steungelden ontvangen, voornamelijk van de EU en de VS. Internationale organisaties zoals het IMF die op de besteding van het geld moesten toezien, rapporteerden keer op keer dat het onduidelijk was wat Arafat met het donorgeld deed.

Veel nuttigs kan het niet geweest zijn. Arafat was nog niet eens in staat de aanleg van een waterleiding in Palestijns gebied te organiseren. Hij hield, kortweg, meer van afbraak dan van opbouw. Er is een foto van hem bekend waar hij breeduit lachend voor zijn door het Israëlische leger grotendeels verwoeste hoofdkwartier zit, met een ook al breed lachende Gretta Duisenberg aan zijn zijde. Arafat was op zijn best als martelaar voor de Palestijnse zaak, voor de welvaart van de Palestijnse Arabieren had hij geen belangstelling.

Hetzelfde geldt voor Hamas. Er is in hun gebied een werkloosheid onder jongeren van meer dan vijftig procent, maar desondanks stimuleert Hamas de geboorte van kinderen in het al overbevolkte gebied. Hamas had nog maar net macht gekregen in de Gaza-strook of het regende Kassamraketten op Israëlische burgers.

Dat het afschieten van raketten op ‘vijandige’ schoolbussen het leven van de Palestijnen zelf niet verbetert, wordt wel begrepen door de huidige premier van de Westoever, Salam Fayyad. De PA ontvangt nog steeds ruimschoots donorgeld, maar Fayyad gebruikt dat geld om er een levensvatbare economie van te maken. Er worden op de Westoever waterleidingen aangelegd, ziekenhuizen gebouwd, de infrastructuur wordt verbeterd en het starten van bedrijven wordt gestimuleerd. Kortom, voor het eerst in de geschiedenis van het Midden-Oosten conflict wentelen sommige Palestijnen zich niet in hun martelaarschap, maar wordt er gepoogd welvaart voor de bevolking te creëren.

Inmiddels doen Hamas en Fatah pogingen tot verzoening te komen en een door beide fracties geaccepteerde Palestijnse overheid te vormen. De huidige president van de PA Abbas heeft Fayyad als de premier voor die regering voorgesteld. De reactie van Hamas laat zich raden: Fayyad zou slecht zijn voor de Palestijnse bevolking en bovendien Hamas zelf onderdrukken. Die laatste uitspraak komt waarschijnlijk voort uit het feit dat Fayyad vindt dat in een beschaafd land gewone burgers niet met kanonnen en raketten over straat horen te lopen, maar dat dit op zijn hoogst voorbehouden moet zijn aan een officiële politiemacht.

De afwijzing van Fayyad door Hamas bewijst ten overvloede dat Hamas zich niet bekommert om de welvaart van de Palestijnse bevolking. Die afwijzing speelt ook nog eens de Israëlische haviken in de kaart. Zij hebben liever een kreupele en bloeddorstige buur dan een levensvatbare economisch ontwikkelde staat naast zich. Steunbetuigingen aan Hamas zoals door de binnenkort uitvarende Gaza-flotilla bevordert de vrede in het Midden-Oosten niet.